Vannacht heeft de lavastroom de zee bereikt. 10 dagen na de uitbarsting. In het begin verwachten de vulkanologen nog dat de vulkaan zijn lava snel richting zee zou lozen. Net als bij de vorige vulkaanuitbarstingen op La Palma. De huidige vulkaan, die nog geen naam heeft, hield zich niet aan de regeltjes. Afgelopen dagen verplaatste de lavastroom zich vaak erg traag en leek soms zelfs even tot stilstand te komen. Bijvoorbeeld voor het kerkje van Todoque, waar de lavamuur dit weekend 2 dagen heeft stilgestaan. Even kwam er zelfs geen lava meer uit de vulkaan zelf. De tijdelijke pauze was door de vulkanologen al voorspeld. De vulkaan ging na een paar uur verder en opende zelfs nog een paar extra openingen aan de voet van de vulkaankegel, om daar vervolgens nog veel vloeibaardere lava uit te spuiten. Intussen werd de vulkaanstroom breder en het aantal huizen dat door de stroom werd verzwolgen groter en groter.
Het wachten was eigenlijk op een doorbraak naar beneden in de richting van de zee, zodat de vulkaan zijn lava kwijt kan. Zondag begon de versnelling. En het kerkje van Todoque was het eerste slachtoffer. Daarna ging de stroom in rap tempo af op de oude vulkaankegel, de Montaña de Todoque. Het bergje is voor ons bekend terrein. Aan de voet van het bergje ligt een vlak terrein waar vroeger een bananenplantage op heeft gestaan. De bananen zijn weg en het terrein was te koop. Omheind als de meeste bananenplantages, vlak, en best groot. We hebben er sterk over getwijfeld of dat niet een mooie plek was om ons project op te bouwen. Het terrein dat een kleine hectare groot was en rechthoekig van vorm, kreeg bij ons de naam “voetbalveld”. Er stond al een verlaten huisje op en een grote ronde watertank. Enig groot nadeel was dat het bergje voor het uitzicht naar het zuidwesten stond. Hierdoor is het destijds uiteindelijk afgevallen. Precies op die plek stond eergisteren de lavastroom stil.
Zou de berg links- of rechtsom worden gepasseerd? Rechtsom leek ons geen goed idee. Daar wonen Tom en Anne met hun toekomstige pitahaya-plantage…. en daar staan op een klein vakantieparkje de vakantiehuisjes van een Nederlands stel. Met daarnaast een klein huisje dat we bijna hadden gehuurd als tijdelijk onderkomen tijdens de bouw van ons project. Het huisje was destijds afgevallen omdat Poes niet mee mocht. Poes is er niet meer en ik vrees ook het ergste voor dit huisje. Uiteindelijk heeft de lavastroom gisterochtend de zuidelijke richting genomen. En met veel geweld raasde gisteren de roodhete stroom de helling af richting zee. Huizen en bananenplantages verwoestend op zijn weg.
De prachtige en tegelijk gruwelijke foto’s die worden genomen door de fotograven van ons plaatselijk nieuwsplatform El Time zeggen meer dan de verhalen. Omdat er geen drones over het gebied mogen vliegen is El Time onze belangrijkste nieuwsbron. We danken ze hartelijk voor hun foto’s.
We hopen dat we een nieuwe fase in komen van de uitbarsting van de vulkaan. We hopen dat nu de lavastroom zijn weg heeft gevonden naar de oceaan, de brede rivier niet nog breder wordt. Even wat cijfertjes op een rij: de breedte van de stroom ligt op de meeste plaatsen tussen de 500 en 700 meter. De afstand van de vulkaan tot de zee is hemelsbreed een kleine 6 kilometer. Op zijn weg naar de kust heeft de vulkaan een hoogteverschil overbrugd van 900 meter. De lavastroom is gemiddeld 12 meter dik, met uitschieters naar 50 meter. Onder de lavastroom zijn ongeveer 700 gebouwen verdwenen. De uitbarstingen van de laatste vulkanen op La Palma duurden gemiddeld 55 dagen.
Inmiddels is de wind gedraaid. Nog steeds hebben wij gelukkig weinig last van neerdalend as, stof en rook. We hopen niet dat de wind onze kant op draait.
Wel zien we aan de zuidwestelijke hemel een grauwe wolk de zee opdrijven. Met hier en daar een witte pluim. Daar maakt de lavastroom ons eiland groter. Vlak bij het strandje van Los Guirres. Om er te komen kon je vroeger de grote weg nemen via het toeristische kustplaatsje Puerto Naos. Op dit moment zijn de toegangswegen verdwenen onder 12 meter lava. Beide plaatsen zijn slechts bereikbaar via de zuidkant van het eiland over een klein boerenweggetje langs de bananenplantages bij Las Manchas. Naast al het leed van verloren gegane huizen zal het nog een flinke poos duren voordat het toerisme op dit deel van het eiland er weer bovenop is.
