september 2021 – Finca Las Prinsas

29 september 202129 september 2021

Lava bereikt de zee

Vannacht heeft de lavastroom de zee bereikt. 10 dagen na de uitbarsting. In het begin verwachten de vulkanologen nog dat de vulkaan zijn lava snel richting zee zou lozen. Net als bij de vorige vulkaanuitbarstingen op La Palma. De huidige vulkaan, die nog geen naam heeft, hield zich niet aan de regeltjes. Afgelopen dagen verplaatste de lavastroom zich vaak erg traag en leek soms zelfs even tot stilstand te komen. Bijvoorbeeld voor het kerkje van Todoque, waar de lavamuur dit weekend 2 dagen heeft stilgestaan. Even kwam er zelfs geen lava meer uit de vulkaan zelf. De tijdelijke pauze was door de vulkanologen al voorspeld. De vulkaan ging na een paar uur verder en opende zelfs nog een paar extra openingen aan de voet van de vulkaankegel, om daar vervolgens nog veel vloeibaardere lava uit te spuiten. Intussen werd de vulkaanstroom breder en het aantal huizen dat door de stroom werd verzwolgen groter en groter.

Het wachten was eigenlijk op een doorbraak naar beneden in de richting van de zee, zodat de vulkaan zijn lava kwijt kan. Zondag begon de versnelling. En het kerkje van Todoque was het eerste slachtoffer. Daarna ging de stroom in rap tempo af op de oude vulkaankegel, de Montaña de Todoque. Het bergje is voor ons bekend terrein. Aan de voet van het bergje ligt een vlak terrein waar vroeger een bananenplantage op heeft gestaan. De bananen zijn weg en het terrein was te koop. Omheind als de meeste bananenplantages, vlak, en best groot. We hebben er sterk over getwijfeld of dat niet een mooie plek was om ons project op te bouwen. Het terrein dat een kleine hectare groot was en rechthoekig van vorm, kreeg bij ons de naam “voetbalveld”. Er stond al een verlaten huisje op en een grote ronde watertank. Enig groot nadeel was dat het bergje voor het uitzicht naar het zuidwesten stond. Hierdoor is het destijds uiteindelijk afgevallen. Precies op die plek stond eergisteren de lavastroom stil.

Zou de berg links- of rechtsom worden gepasseerd? Rechtsom leek ons geen goed idee. Daar wonen Tom en Anne met hun toekomstige pitahaya-plantage…. en daar staan op een klein vakantieparkje de vakantiehuisjes van een Nederlands stel. Met daarnaast een klein huisje dat we bijna hadden gehuurd als tijdelijk onderkomen tijdens de bouw van ons project. Het huisje was destijds afgevallen omdat Poes niet mee mocht. Poes is er niet meer en ik vrees ook het ergste voor dit huisje. Uiteindelijk heeft de lavastroom gisterochtend de zuidelijke richting genomen. En met veel geweld raasde gisteren de roodhete stroom de helling af richting zee. Huizen en bananenplantages verwoestend op zijn weg.

De prachtige en tegelijk gruwelijke foto’s die worden genomen door de fotograven van ons plaatselijk nieuwsplatform El Time zeggen meer dan de verhalen. Omdat er geen drones over het gebied mogen vliegen is El Time onze belangrijkste nieuwsbron. We danken ze hartelijk voor hun foto’s.

We hopen dat we een nieuwe fase in komen van de uitbarsting van de vulkaan. We hopen dat nu de lavastroom zijn weg heeft gevonden naar de oceaan, de brede rivier niet nog breder wordt. Even wat cijfertjes op een rij: de breedte van de stroom ligt op de meeste plaatsen tussen de 500 en 700 meter. De afstand van de vulkaan tot de zee is hemelsbreed een kleine 6 kilometer. Op zijn weg naar de kust heeft de vulkaan een hoogteverschil overbrugd van 900 meter. De lavastroom is gemiddeld 12 meter dik, met uitschieters naar 50 meter. Onder de lavastroom zijn ongeveer 700 gebouwen verdwenen. De uitbarstingen van de laatste vulkanen op La Palma duurden gemiddeld 55 dagen.

Inmiddels is de wind gedraaid. Nog steeds hebben wij gelukkig weinig last van neerdalend as, stof en rook. We hopen niet dat de wind onze kant op draait.

Wel zien we aan de zuidwestelijke hemel een grauwe wolk de zee opdrijven. Met hier en daar een witte pluim. Daar maakt de lavastroom ons eiland groter. Vlak bij het strandje van Los Guirres. Om er te komen kon je vroeger de grote weg nemen via het toeristische kustplaatsje Puerto Naos. Op dit moment zijn de toegangswegen verdwenen onder 12 meter lava. Beide plaatsen zijn slechts bereikbaar via de zuidkant van het eiland over een klein boerenweggetje langs de bananenplantages bij Las Manchas. Naast al het leed van verloren gegane huizen zal het nog een flinke poos duren voordat het toerisme op dit deel van het eiland er weer bovenop is.

25 september 2021

Tijdens de vulkaanuitbarsting

Voor ons voelt het heel vreemd. De vulkaanuitbarsting zit de hele tijd in onze gedachten maar vanaf onze plek, hemelsbreed 10km verder, gaat het leven gewoon door. We horen de gasexplosies en het gebulder, maar kunnen de vulkaan vanaf het plekje waar wij wonen niet zien. Vanaf ons land zien we alleen de enorme wolken die ontstaan door de gasexplosies.

Onze dagen zijn gevuld met gesprekken met de aannemer en het bouwen van muren. Op dit moment zitten we in de afrondende fase met de aannemer en het ziet er naar uit dat we echt ons huis en de twee vakantiehuisjes kunnen gaan bouwen. Het zwembad en de jacuzzi hebben we er helaas uit moeten bezuinigen maar we hebben er vertrouwen in dat we ook daar op termijn een oplossing voor vinden.

Begin deze week stond de wind vanaf de vulkaan naar onze kant en hadden we veel last van de neerdwarrelende as. Omdat er door de autoriteiten waarschuwingen waren uitgegeven met betrekking tot risico’s voor de gezondheid en omdat het buiten grauw en stoffig was zijn we die dag binnen gebleven. Gelukkig voor ons is inmiddels de wind gedraaid en hebben we weer een heldere lucht, De asresten liggen nog overal. We hebben nog wel een klusje om dat allemaal weer op te ruimen.

Afgelopen week konden we via drone-filmpjes op YouTube heel goed volgen hoever de lavastroom uit de vulkaan was gekomen. Zo konden we zien welke routes de stroom nam en of bekende plaatsen wel of niet onder de lava waren verdwenen. Op dit moment mogen er geen drones meer vliegen over het gebied en weten we niet precies hoe groot het gebied is dat is bedolven onder de lavastroom.

Van de hoofdstroom werd verwacht dat deze al maandag vlot door zou stromen naar de zee. Dat was bij vorige uitbarstingen het geval. De stroom werd echter steeds trager en is uiteindelijk in het centrum van het dorpje Todoque net voor de kerk op 2 kilometer afstand van de zee, tot stilstand gekomen. Goed nieuws voor de mensen die daar of daaronder een huis hebben.

Maar de vulkaan blijft lava uitbraken en de stroom zoekt nieuwe richtingen om uit te breken. Hierdoor wordt het gebied dat wordt getroffen breder en nog groter.

Het gerommel van de vulkaan is niet de hele tijd hetzelfde. De ene dag is de vulkaan actiever dan de andere. Gisteren werd de vulkaan weer actiever. Er zijn 2 nieuwe openingen gekomen in de vulkaanmond, iets onder de eerste uitbarsting. Hier komen met hoge snelheid nieuwe lavastromen uit. Inmiddels zijn er weer een aantal wijken geëvacueerd. Het is afwachten waar deze stromen heen gaan, maar ook hier zullen huizen verdwijnen onder de alles verwoestende lava.

22 september 202122 september 2021

Vulkaan dag 3

Vandaag laat het eiland zich van zijn meest gewelddadige kant zien.

De vulkaan raast heftig verder. In het begin was het best spannend. Onze eerste vulkaanuitbarsting. Zondag tijdens de wandeling, en daarna ’s middags kijken met veel andere mensen van dichtbij naar een onbekend schouwspel met veel vuur en licht. We kregen er een beetje een oud-en-nieuw-gevoel van.

Langzaam begint de spanning van het begin te veranderen. Door lokale nieuwszenders, blogs en andere media komt bij ons ook de gruwelijke keerzijde van het spektakel in beeld. De vulkaan spuwt onafgebroken een grote stroom lava uit. Volgens ons plaatselijke nieuwsstation neemt de kracht van de uitbarsting zelf iets toe. Het resultaat is een brede rood/zwarte rivier van afkoelend gesteente die in een bijzonder laag tempo de berg af glijdt en alles op zijn weg verslindt.

you tube film Antonio Carillo: screenshot

Het is inmiddels dag 3 van de uitbarsting. In het begin was de verwachting dat de lavastroom snel richting zee zou vertrekken. Al vlot werden bewoners en toeristen geëvacueerd. De stroom blijkt echter traag de helling af te lopen, gevoed door de aanhoudende lava-spuwende vulkaan. Voordeel was natuurlijk dat mens en dier op tijd weg kunnen komen. En dat gaat allemaal prima en volgens schema. Wat rest voor alle mensen die in het gebied wonen of verblijven is wachten. En ook dat konden we de afgelopen dagen goed volgen. Tergend langzaam gaat de allesvernietigende stroom lava in de richting van het dorpje Todoque. Het is een gebied dat we vrij goed kennen. Twee keer hebben we in het gebied een vakantiehuisje gehuurd en we kennen via-via een paar mensen die er wonen.

Vanaf de kraterrand, 10 minuten lopen vanaf ons grondstuk.

Het gebied rond Todoque is een ruig gebied. De grond is zwart en brokkig. Op de meeste stukken leeft alleen de grillige natuur, maar op steeds meer plaatsen hebben voornamelijk West-Europese mensen een huis gebouwd, als 2e huis of voor de verhuur. De meeste huizen die er staan zien er prachtig uit met zwembaden, palmen en fraai aangelegde tuinen. En heel langzaam zien we hoe de lavastroom uur na uur over de huizen heen dendert. De lavastroom is breed en op drone-beelden zien we dat af en toe en helemaal willekeurig een huisje wordt gespaard. De meeste huisjes worden echter langzaam verzwolgen. We kennen de plekken. Daar… is het huisje Cerca, met die besloten tuin met jacuzzi….het huisje lijkt de dans net te ontspringen. En daar… dat prachtig aangelegde complex van vakantiehuisjes met oprijlaan waar, toen wij er 2 jaar geleden waren, palmen werden geplant… helemaal opgegeten door de lava-stroom.

Vanavond staat de lavastroom aan de rand van het dorpscentrum van Todoque. Vlak bij het restaurantje waar we een paar keer hebben gegeten. Die gaat het niet halen. En het oude kerkje iets verderop…misschien gaat de stroom daar net langs heen. We volgen de beelden.

Maar de spanning is niet meer dezelfde spanning als zondag. Inmiddels horen we dat mensen die we kennen van hun blog over La Palma alles kwijt zijn. Hun huis en alles dat zij hebben, begraven onder de stroom. Wat een drama. Een droom in stukken. Zij hadden net als vele anderen en net als wij een prachtig idee over hun toekomst. Geluk en pech ligt vandaag dicht bij elkaar.

Wij zitten op ongeveer 10 kilometer afstand van de vulkaan. We verwachten dat we hier geen last hebben van het geweld. Zeker niet van de lava-rivier. Die stroomt richting zee. Wij horen op de achtergrond het bulderen van de vulkaan. En de zon is verdwenen achter een grauwe waas. De afgelopen dagen daalt stof neer uit de lucht. Gelukkig is het alleen stof.

20 september 2021

Vulkaan bij nacht

Na het schrijven van het vorige blog zijn we nog even op pad gegaan. Met de auto naar de rand van de grote centrale vulkaankrater die een paar minuten van ons is verwijderd. Vanaf het terras van Mirador del Time heb je een mooi uitzicht over het gebied van de zuidelijke vulkanen. Het vuurspuwende schouwspel was ook bij nacht erg indrukwekkend. Inmiddels zijn er 7 of 8 verschillende plekken waar het lava naar buiten komt, allemaal vlak bij elkaar. De meeste lava komt samen in één lava-rivier die heel langzaam bergafwaarts gaat.

Hoewel het gebied waar de lava-stroom doorheen gaat dunbevolkt is, verwacht ik dat er vannacht heel wat mensen zijn die slecht zullen slapen omdat hun huizen worden bedreigd. Gelukkig zitten wij op ruime en veilige afstand.

19 september 2021

Vulkaanuitbarsting

Het heeft niet lang geduurd. De vulkaan op La Palma is uitgebarsten. Het was wereldnieuws. Wij zijn gelukkig veilig.

Op ons blog van gisteren schreef ik dat het rustiger geworden was rond de vulkaan. Al weken had het flink gerommeld, maar het ergste leek achter de rug. Vanochtend las ik meerdere berichten dat het wel eens de stilte voor de storm kon zijn. Er waren al weer een paar stevige schokken gevoeld en de geleerden hadden berekend dat het magma langzaam omhoog kwam. Er werden voor vandaag waarschuwingen uitgegeven en iedereen die in het gebied van de aardschokken woonde moest rekening houden met een evacuatie.

We proberen de zondagen zo veel mogelijk vrij te houden. Geen werk op het land en geen geregel met plannen en financiën. Vandaag stond een wandeling op de planning naar het gebied boven El Paso, vlak bij de tunnel naar de andere kant van het eiland. Het bijzondere aan dit gebied is dat het vrij vlak is, waardoor er in kleine ommuurde weitjes koeien en schapen lopen. De achterkant van het gebied wordt gevormd door de steile hellingen van de Cumbre Nueva, de bergrug die de oude krater verbindt met de nieuwere vulkanen van de Cumbre Vieja. Het is ook het gebied van de wolkenwaterval, waar de wolken met moeite aan de andere kant tegen de bergrug klimmen om vervolgens hier tijdens het afdalen weer helemaal oplossen. Een bijzonder fenomeen.

We parkeerden de auto bij het Centro de Visitantes en liepen bergop tussen de muurtjes door naar de wolken. Het was een erg rustige wandeling en al snel werden we omgeven door wolken en hadden we af en toe uitzicht op de zonnige westkant van het eiland met de zee.

Halverwege de wandeling leek het wel of de wind door de bomen steeds meer lawaai maakte, hoewel het eigenlijk niet waaide. Het was ook niet echt wind die we hoorden, eerder het geluid van een ruwe zee die op de rotsen slaat. Toen er even een gat in de wolken van de wolkenwaterval kwam zagen we niet de blauwe lucht die we verwachten, maar een enorme kolkende geel/witte wolk die hoog de lucht in schoot. We realiseerden ons direct dat het gebulder dat we hadden gehoord de uitbarsting van de vulkaan moest zijn.

Onze wandeling bracht ons even later weer op een lager gedeelte en onder de wolken uit was duidelijk te zien hoe ongeveer 4 kilometer bij ons vandaan een vuile kolom rook en damp opsteeg. We maakten foto’s van het schouwspel onder toeziend oog van de heilige maagd Maria van de dennenbomen, Virgin del Pino, waarvoor langs ons pad een kleine kerk was gebouwd.

De terugweg met de auto bracht ons nog dichter bij de plek van de uitbarsting. Overal stonden mensen langs de weg om te zien hoe de aarde even verderop uit meerdere gaten vuur spuwde en hoe er zich langzaam een breed zwart/rood spoor van lava vormde dat langs de berg naar beneden liep. Langs het spoor vlogen bomen in brand en een huis dat in de baan van de lava stond werd in no-time weggevaagd.

We weten niet hoe lang de uitbarsting gaat duren. Vorige uitbarstingen duurden soms wel weken. Gelukkig was er vooraf een uitgebreid evacuatieplan gemaakt, zodat de mensen die in het gebied wonen weg konden komen. Maar als ik het spoor naar beneden volg, zullen er waarschijnlijk nog wel meer huizen verloren gaan. Totdat de lava-rivier uiteindelijk de zee bereikt en uiteindelijk een extra stukje aan ons eiland vastplakt.

Wij zijn intussen weer terug gereden naar ons huisje aan de noordwest kant van het eiland. Een kilometer of 10 van de vuurspuwende vulkaan. Onderweg staan nog veel mensen van afstand naar het schouwspel te kijken. Voor het eerst van hun leven. Net als wij. In de korte periode van anderhalve maand dat we hier zijn is er al veel gebeurd. Vandaag maakte veel indruk. Zeker nu we bij ons huisje de foto’s van ons en van de diverse nieuwsmedia bekijken. La Palma is wereldnieuws.

19 september 2021

Wonen op de rand van een vulkaan

La Palma is een vulkanisch eiland. En af en toe rommelt het een beetje in de ondergrond. De laatste weken rommelt het iets meer dan normaal. En waar het rommelt worden de verhalen snel groter en worden vergezochte theorieën weer uit de oude doos gevist, met bijbehorende vuurspuwende vulkanen, landverschuivingen en tsunami’s. Op La Palma is het het gesprek van de dag. Ook vanuit Nederland kregen we verontruste reacties: is het hier wel veiling?

Aguate is de eigenaresse van het huisje waar we wonen. Vanochtend kwam ze tijdens haar wekelijkse rondje planten-water-geven, even een praatje maken. Meestal als ze langs komt houden we korte gesprekjes over de tuin en het weer. Veel verder komen we nog niet in ons beperkte Spaans. Vanochtend had ze duidelijk meer te vertellen. In rap Spaans vertelde zij in geuren en kleuren over vulkanen en aardbevingen. Hoewel we haar verhaal maar half konden volgen, werd het wel duidelijk dat zij al twee keer eerder op La Palma een uitbarsting had meegemaakt. De eerste keer was zij nog een klein meisje. Volgens ons vindt ze de ophef over het gerommel in de aardkorst maar overdreven. Het hoort bij het leven op La Palma. Hieronder een kaartje met de “recente” vulkaanuitbarstingen.

Aan de vorm van het eiland kun je zien dat het eiland vroeger een grote centrale vulkaan heeft gehad. Daar is alleen een grote ingestorte krater van over. De gangbare theorie is dat deze grote vulkaan 2 miljoen jaar geleden langzaam is uitgedoofd. In de jaren daarna is de oude top langzaam afgebrokkeld. Door erosie is een grote kloof ontstaan. Wij wonen aan de noordwest kant van die kloof.

De oude erosiekrater Caldera de Taburiente

Sinds die tijd is de vulkanische activiteit langzaam richting het zuiden verplaatst en heeft daar een nieuwe bergrug gevormd, de Cumbre Vieja.

Rond die bergrug rommelt het de laatste weken wat meer. In één week zijn er 20.650 aardbevingen waargenomen, op dieptes van 30 tot 1 km en met een kracht tussen de 1 en 3.6 op de schaal van Richter. Sommige bevingen werden door bewoners in het zuidelijke deel van het eiland gevoeld.

Volgens metingen is op enkele plaatsen het oppervlak ongeveer 10 centimeter hoger geworden, op andere plaatsen zijn stukjes berg afgebrokkeld of scheuren ontstaan.

Al neemt de activiteit de laatste dagen af, de kans is aanwezig dat wij eens een uitbarsting mee zullen maken. Waarschijnlijk niet in onze achtertuin, maar ergens rond de zuidelijke bergrug. Als we hier maar lang genoeg wonen. Gemiddeld wordt eens in de 70 jaar een kleine vulkaanuitbarsting verwacht. En de laatste was in 1971…

met dank aan La Palma-blogger Hans Schop en El Time voor de foto’s

16 september 2021

Opknappen “casa Gerard”

Op ons grondstuk staan op dit moment 2 huisjes. In beide huisjes hebben tijdens onze lange aankoopperiode vreemden gewoond. We hebben ze voorlopig maar genoemd naar deze ongewenste bezoekers. Het eerste en kleinere huisje is eigenlijk niet meer dan 4 muren, zonder dak. Hier heeft vorig jaar een aantal maanden een Belgische zwerver gewoond. Het is het huisje dat deels verbrand is achter gebleven. Omdat we de clandestiene bewoner verder niet kennen, noemen we het huisje “casa Belg”. Het vroegere waterverdeelstation onder de watertank heeft de naam “casa Gerard” gekregen, genoemd naar de inbreker en dief die het nodig vond om er rond februari een paar dagen te bivakkeren en zijn naam op de deur achter te laten.

Nu Alexi alle overtollige buizen heeft verwijderd en nieuwe leidingen heeft aangelegd zijn we begonnen met het opknappen van “casa Gerard”. Het is de bedoeling dat we dit als opslagruimte en schuur gaan gebruiken. Als eerste zijn we begonnen om op te ruimen en al het stof te verwijderen. Dat kon geen kwaad.

De volgende stap was een nieuwe cementvloer storten en egaliseren. Voor Anita was dit de eerste keer, gelukkig had Jeroen al ervaring in het maken van cement. De taakverdeling was al snel duidelijk. Een flinke klus vanwege de hoogteverschillen in de vloer. Op sommige stukken moest een flinke laag gestort worden. Afgelopen zaterdag begonnen we. Het was erg warm en al snel bleek dat we de hele vloer niet in één keer dicht zouden krijgen. Het was veel te warm en onze lichamen zijn dit soort werk helemaal niet gewend. Maar aan het eind van de middag zat het eerste gedeelte er in en hadden onze lichamen een paar dagen de tijd om bij te komen.

Dinsdag stond het tweede deel op de planning. Gelukkig was het een stuk koeler. En op dit deel hoefde de cementlaag een stuk minder dik. Het ging een stuk sneller dan het achterste gedeelte. We hadden inmiddels ook al meer ervaring en we werkten ons in een gestaag tempo naar buiten toe. We zijn trots op het resultaat. Nu moet het cement een aantal dagen drogen voordat we verder kunnen. Helemaal geen probleem, doen we lekker rustig aan.

Ondertussen is Jeroen elke dag een paar uur met de murenbouwers aan de slag. Zij repareren de grote natuurstenen tussenmuren tussen de verschillende terrassen op ons huiskavel. Daarnaast hebben we regelmatig contact met architect, tussenpersonen en de gemeente, maar het is nog steeds onduidelijk wanneer de bouwvergunning voor ons huis er eindelijk is. Op zich is het prima als deze vergunning ergens in de komende maand wordt afgegeven. Dan hebben de murenbouwers hun werk er zo’n beetje op zitten en kan de aannemer meteen beginnen. Het is ook de bedoeling dat we deze week het proyecto basico, de aanvraag voor de bouwvergunning voor de vakantiehuisjes inleveren. We hebben ten opzichte van het laatste plan van de architect weinig gewijzigd en we zijn er tijdens de gesprekken met de aannemer wel van overtuigd dat we dit kunnen behappen. Deze aanvraag zal naar verwachting zo’n 9 maanden langs allerlei instantie gaan voordat we hier, hopelijk ergens halverwege volgend jaar, een akkoord op krijgen. Later deze week gaan we samen met de aannemer de laatste puntjes op de i zetten. Hij wil graag ons hele project bouwen en we gaan er van uit dat we hierover deze week een overeenstemming zullen bereiken.

9 september 2021

Muur boven ons huis

Afgelopen week waren zowel toekomstig aannemer Oscar als bemiddelaar en vertaler Rogier op vakantie. Tijd genoeg om ons te storten op de voorbereidingen voordat de bouw van ons huis zal beginnen.

Ons huis komt op het grondstuk onder de grote watertank te staan. Dat gedeelte is onderverdeeld in 3 terrassen. Op het hoogste terras ligt de watertank en staat het huisje waar een paar dagen een zwerver heeft gewoond. We noemen het huisje voorlopig Casa Gerard.

De 2 onderste terrassen zullen worden samengevoegd. De tussenmuur zal voor de bouw worden weggehaald. Deze muur is vroeger al eens gedeeltelijk ingestort en het huis zal op de plek van deze muur worden gebouwd.

Ook de bovenmuur tussen ons toekomstige huis en Casa Gerard is deels ingestort. Afgelopen weken heeft Juan Carlos “La Barba” de ingestorte muur opgeruimd en als een tandarts bij het vullen van een gaatje, de zij- en onderkanten ruim afgegraven. In de vrijgekomen ruimte zal met grote stenen de muur worden aangeheeld.

Afgelopen maandag kwam Tibor. Tibor is murenbouwer. Het opbouwen van de muur boven ons huis zal gedaan worden door 3 personen. Tibor kijkt nauwkeurig welke stenen het best passen en stapelt als een volleerd puzzelaar de stenen op. Hij begint met een fundament van de grootste stenen en werkt naar boven toe met steeds kleinere. De kleine en de grote pala hebben alle stenen die we in de afgelopen maanden zijn tegengekomen apart gelegd. Omdat de stenen veel te zwaar zijn om te tillen, helpt Juan Carlos, die ineens zonder baard is, met de pala. Hij maakt samen met Tibor een selectie van de stenen die het eerst moeten, en vervolgens worden de stenen per stuk in de puzzel getakeld.

Daarna moet de hele boel aan de achterzijde worden opgevuld met kleinere stenen en cement. Om het cement te maken is een derde persoon nodig. En dat is Jeroen.

Met 3 personen, een grote en een kleine pala, een betonmolen, een generator en muchas piedras wordt langzaam de muur weer opgebouwd. Er wordt gewerkt van 4 tot 8. Barba (zonder barba) denkt dat we deze week en een groot deel van volgende week nog bezig zijn. Daarna volgt nog de ondermuur, tussen ons en Godon, de onderbuurman. Die muur gaan we eerst alleen provisorisch oplappen. Kortom, de bouw is nog niet begonnen, maar de voorbereidingen zijn in volle gang.

3 september 2021

Contenedor

Eén ding is constant op La Palma: alles gaat anders dan je van te voren hebt gepland.

Voor de eerste periode van ons verblijf op La Palma stonden drie belangrijke dingen op de agenda. We moesten contact opnemen met alle betrokkenen om te zorgen dat ons bouwproject op de rails komt. Hier zijn we vrijwel dagelijks mee bezig en ik heb het idee dat we vat krijgen op dat deel. Daarnaast moest er een autootje komen. Ook dat is gelukt. Eén heet hangijzer bleef nog over: de container die we in Nederland hadden volgepakt met onze spullen moest nog aankomen op ons adres.

En in de aanloop van het proces bleek al dat dit best een probleem kon worden. Vier weken geleden hadden we ons al lelijk verkeken over de bereikbaarheid van ons tijdelijke huisje op het vakantiepark in Voorthuizen. Ondanks pogingen van de chauffeur, kwam de vrachtwagen maar tot halverwege het park, en mochten we ons gelukkig prijzen dat Simon die dag meehielp en dat hij zijn bestelbus had meegenomen.

De container zou ongeveer 3 weken later bij ons huisje op La Palma worden bezorgd. Er bleken echter wat probleempjes te zijn bij de douane met het vrijgeven van de container. We hebben al geleerd dat als op La Palma gesproken wordt over problemen, de zaken voornamelijk wat meer tijd in beslag gaan nemen. Meestal komt het daarna uiteindelijk wel goed. We besloten maar dat we daar niet over in moesten zitten. De dame van het vervoerbedrijf voorzag echter wel een ander probleem. Ons huisje zit niet aan de hoofdweg. En de kortste weg naar ons huisje is niet toegankelijk voor een zware vrachtwagen. In overleg met het bedrijf dat de vrachtwagen regelt op La Palma, werd al snel de suggestie gedaan om de container te lossen op een parkeerplaats langs de grote weg. Die parkeerplaats is op de kaart dichtbij, maar op dit steile eiland is een rechte lijn vrijwel nooit een optie. Vanaf de parkeerplaats is het zowel linksom als rechtsom een paar honderd meter rijden. En dit maal hebben we geen Simon en ook geen extra bestelbus…

Natuurlijk was er ook wel een andere mogelijkheid om bij ons voor de deur te komen. Een brede weg gaat iets eerder de hoofdweg af en komt met een paar bochten uiteindelijk precies uit bij ons. Maar of de chauffeur daar zin in had… we moesten dat ter plekke maar overleggen. O, ja en of we vlot konden uitladen, want de vrachtwagen mocht eigenlijk niet te lang stilstaan op de openbare weg omdat er geen parkeervergunning was aangevraagd. Daarbij kwam dat net de laatste weken aan het begin van de toegangsweg een rijbaan was afgesloten, omdat er een muur langs de rijbaan wordt gebouwd. Veel te veel mitsen en maren voor een goede nachtrust.

Ik had er een hard hoofd in toen eergisteren de vrachtwagen aan kwam. Als wij met z’n tweeën de vrachtwagen op de parkeerplaats moesten uitladen, overpakken in ons bestelautootje, uitladen bij ons huis, één van ons achterblijven om de spullen in de gaten te houden….dit kon wel eens een hele lange dag worden.

Maar zoals gezegd: op La Palma gaat alles altijd anders dan gepland. De vrachtwagen kwam keurig op tijd aangereden. Jeroen hield de vrachtwagen tegen voordat hij door kon rijden naar de parkeerplaats en met een klein beetje overleg wou de chauffeur wel proberen de route onderlangs in te rijden. Bij de afsluiting van de rijbaan bleek het geen enkel bezwaar dat de grote vrachtwagen passeerde, het overige verkeer moest maar even wachten. De chauffeur manoeuvreerde zijn wagen keurig achteruit tot vlak bij onze oprit. Toen hij zag dat wij slechts met z’n tweeën waren om de container uit te laden, en de vrouw des huizes in haar eentje in de vrachtwagen de dozen stond aan te geven, stak hij ook de handen uit de mouwen. En toen bleek dat mevrouw er een flink tempo op nahield, liet hij zich niet kennen en schakelde hij een tandje bij, zodat de container een dik uur later leeg was.

De ochtend waar we zo tegen op hadden gezien was nog maar half om en de vrachtwagen reed al weer terug naar de haven. Overal op de oprit en in de tuin stonden onze spullen en wij konden maar niet geloven dat het was gelukt. Toen we daarna contact opnamen met de dame van het vervoersbedrijf was zij hoogst verbaasd dat de chauffeur had meegeholpen met uitladen. Dat had zij nog niet eerder meegemaakt. Vaak gaan de dingen anders dan gepland, maar even vaak lossen problemen vanzelf op in de zilte zeewind van ons mooie eiland.