december 2021 – Finca Las Prinsas

26 december 2021

De vulkaan definitief in slaap

Gisteren op 1e Kerstdag kwam het verlossende woord. De vulkaan is 10 dagen rustig en is daarmee officieel gestopt. Na ruim 85 dagen kwam er een einde aan het brullende monster.

We herinneren ons de dag dat de vulkaan tot uitbarsting kwam. We waren aan het wandelen in de regio en zagen “een rare wolk”. Op de weg terug naar huis stonden we, net als veel anderen, langs de kant van de weg met verwondering naar een vulkaanuitbarsting te kijken. Op dat moment wisten we nog niet hoe verwoestend deze uitbarsting zou worden. Iedereen ging ervan uit dat de lava, net als bij vorige uitbarstingen, snel een weg naar zee zou vinden om daar nieuw land te maken. Het liep dit keer anders.

In 85 dagen zijn hele woonwijken verdwenen. Tot in de laatste week van de uitbarsting verdwenen huizen onder de metershoge lavastroom. Het verlies is enorm, veel mensen zijn alles kwijtgeraakt wat in jaren was opgebouwd. Huizen, tuinen met zwembaden, wegen, plantages, alles begraven onder een grillige laag zwarte steen van soms tientallen meters dik.

In het begin spraken we lacherig over de duur van de vulkaan. Het gemiddelde op La Palma was 55 dagen, dus voor de Kerst zou de vulkaan zeker slapen. Hoe langer het duurde hoe meer we daarover gingen twijfelen. Zou de vulkaan ooit stoppen? We volgden het nieuws dagelijks. Rustige momenten werden gevolgd door oplevingen van geweld en stof, waarna het weer even rustiger werd. En zomaar ineens is het dagenlang stil. 10 dagen. En dat betekent dat de vulkaan officieel slaapt.

Wat is het heerlijk dat het stil is. Geen gebulder en geen aswolken meer. Langzaam wordt het ook helderder in de lucht. De grauwe nevel die al maanden op de zee hing is langzaam opgelost. En we genieten weer van mooie zonsondergangen.

Ons mooie rustige eiland komt terug. Maar het zal een tijd duren voordat het eiland er weer bovenop zal zijn. Er zal altijd een zwarte vlek blijven op de plek waar vroeger huizen en wegen waren. Het zal een poos duren om op te bouwen wat verloren is gegaan. Maar de Palmeros zijn gewend om om te gaan met tegenslagen en de solidariteit is groot. Deze tegenslag komen ze te boven. De plannen liggen al klaar. En als we het mogen geloven staan morgen, de eerste werkdag na de verklaring dat de vulkaan officieel slaapt, de bulldozers al klaar om een begin te maken. Puin ruimen en kijken wat de schade is. Nieuwe wegen maken. Nieuwe waterleidingen en elektriciteit, huisvesting voor mensen zonder huis, het zal nog de nodige tijd kosten. Maar nu de vulkaan slaapt kan het eiland weer verder. En wij ook.

20 december 2021

Het is stil op La Palma

Het is vreemd hoe je kunt wennen aan een vulkaan. De wolk boven de bergrichel, het gerommel in de verte, ons huis dat af en toe schudt en een ochtend die steevast begint met het opvegen van de as. En sinds afgelopen dinsdag is het stil. Alsof de vulkaan niet bestaat.

We lopen op kousenvoeten door het huis. Op onze tenen. Als het huis een beetje schudt, kijken we snel naar buiten om gerust vast te stellen dat het een vrachtwagen was die voor ons huisje langs rijdt. We willen de rustende vulkaan niet wakker maken.

In de vallei naast ons staat het monster. Ook daar is het oorverdovend stil. Zaterdag hebben we er een stukje gewandeld. Een vallei in de zon. Zonder as en rook in de lucht. Een klein beetje damp komt nog uit de kegel die als een puist boven het landschap uitsteekt. Met aan zijn voeten een grillig zwart maanlandschap. Ook de vulkaan houdt zijn adem in.

Gisteren kwam de wind uit het zuiden. Dat was de afgelopen maanden een teken om alle ramen en deuren te sluiten. De vulkaan blies dan zijn rook en as onze kant op. Gisteren niet. De wind bracht alleen een beetje regen. En als de regen uit het zuiden komt, is het in het noorden vaak mooi weer. Zonder lawaai te maken gingen we op weg. Pas in het uiterste noordoosten, op een strandje zo ver mogelijk van de vulkaan, durfden we weer wat geluid te maken. Lunchen op de boulevard en zwemmen in zee. Dat zal de vulkaan toch wel goed vinden.

6 dagen is de vulkaan inmiddels aan het uitrusten. We mogen niet te vroeg juichen. Volgens de wetenschappers moet de vulkaan minstens 10 dagen in rust zijn voordat ze definitief durven te bevestigen dat hij slaapt. Nog 4 dagen. Een cadeau voor de Kerst. Eigenlijk gaat iedereen ervan uit dat de vulkaan gaat slapen. Alleen durft niemand dat hardop te zeggen. Stel je voor dat de vulkaan er wakker van wordt.

15 december 2021

Bouwvergunning

We hebben een goede week. Dat begon natuurlijk vorige week al toen Oscar de aannemer aankondigde dat hij vaart wil zetten op de bouw. Je kunt ons niet blijer maken.

Gisterochtend hadden we met hem afgesproken op het bouwterrein. Volgens ons loopt hij qua planning erg hard van stapel. Op zich helemaal prima, maar we zijn een beetje bezorgd over de volgorde van de werkzaamheden. En of dat allemaal wel kan zoals hij heeft uitgedacht. Maar op het terrein bleek dat Oscar er goed over had nagedacht en dat het moet lukken om tegelijkertijd met zowel ons huis als met de 2 vakantiehuisjes te beginnen. De aanpassingen die nodig zijn neemt hij op de koop toe. Ook daar werden we blij van. We zullen later deze week de omlijning van de vakantiehuisjes op het terrein intekenen, zodat de Pala ook deze kan uitgraven als hij klaar is op het deel van ons huis.

Toen we terug kwamen voor de lunch kregen we bericht van Rogier. De gemeente heeft de de bouwvergunning voor ons huis afgegeven! Natuurlijk is Oscar erg enthousiast en wil hij snel gaan bouwen, maar met de bouwvergunning geeft dat toch een veel rustiger gevoel. Het volgende stadium van ons project kan nu ook met toestemming beginnen. Je kunt ons niet blijer maken.

En nog geen uur later was Rogier weer aan de telefoon. Manolo heeft de laatste aanpassingen in het plan voor de twee vakantiehuisjes verwerkt en hij heeft ook direct de aanvraag voor de bouwvergunning van deze huisjes bij de gemeente aangeleverd. Zowel Manolo als Oscar hebben goede contacten bij de afdeling bouwzaken bij de gemeente en zij zijn er beiden van overtuigd dat het geen bezwaar zal zijn als Oscar al gaat beginnen met de bouw van de vakantiehuisjes voor de vergunning daarvoor definitief is verleend.

Ineens lijkt het wel of het project echt aan is gegaan. Blijkbaar zijn we geslaagd voor de voorbereidingsfase en kunnen we nu vol gas door met de uitvoering. Daar worden we erg blij van. En dat is natuurlijk een goede reden voor een proost op de komende periode.

En dat alles gebeurt in een week waarin de vulkaan, die het nieuws hier natuurlijk al maanden bepaald, tot rust lijkt te komen. We horen geen gerommel meer, de wolk aan de horizon is weg en we hebben ook al dagen geen aardbevingen meer gevoeld. Zou het monster stoppen? Niet nog een keer het terras vegen? Vandaag zijn we langs het monster gereden. Een kegel zonder rook, as en lava. We zagen voor het eerst in tijden de naastgelegen vallei weer in de zon liggen. En daar wordt iedereen blij van.

10 december 2021

Groene tuin

Oscar laat er geen gras over groeien. Sinds het tekenen van het contract voor de bouw van de huisjes is ons contact met de aannemer erg goed. Oscar heeft er zin in en kan niet wachten om te beginnen met bouwen. En gisteren was het zo ver. Oscar had een Pala geregeld met een picar, een hydraulische pikhouweel. Op de plek waar we samen een paar weken geleden de contouren van ons huis hebben omlijnd, gaat hij een egaal terras hakken. Daarop komt de fundering van ons huis. Ook is hij al bezig om een gat te graven voor de septic tank.

Oscar heeft goede contacten bij het gemeentehuis. En blijkbaar heeft hij zo veel vertrouwen in de aanvraag voor de bouwvergunning dat hij ook zonder vergunning alvast is begonnen. Hij wil zelfs al vast gaan beginnen met de funderingen van de vakantiehuisjes. En hiervoor zal de vergunning zeker nog wel even duren. Maar we vallen met beide projecten ruim binnen de normen en Oscar heeft gelukkig een erg positieve instelling. En het hele project van onze huisjes staat hem wel aan. Ik denk en hoop stiekem dat hij ons project wil gebruiken als reclame voor toekomstige huisjes, met mooie foto’s van het eindresultaat. En dat vinden wij beslist niet erg.

Afgelopen maanden was de voorbereiding voor de bouw op het bouwterrein wel klaar. Rondom het bouwterrein is voor ons echter nog veel te doen. Vooral de randen van het terrein waren flink overwoekerd. Een paar weken geleden hebben we voor de tuinen onze eerste grote investering gedaan: een bosmaaier. Een leuk klusje voor voormalig bosbouwer Jeroen. Maar al snel moest hij zijn speeltje inleveren en was het Anita die de verdorde struikjes te lijf ging. Stoer wijf.

We willen op veel plekken tuinen gaan aanleggen. En daar willen we het liefst snel mee beginnen, zodat de planten en bomen alvast wat kunnen groeien. Bij het tuincentrum wisten ze te melden dat we met het poten van boompjes het best konden wachten tot januari. Dan is het niet zo warm, een beetje vochtiger en dan hebben zij weer ruime keus in vooral fruitbomen. De voorraad boompjes die ze nu hadden staan zagen er, zeker door het as van de vulkaan, een beetje armoedig uit. We komen begin volgend jaar terug.

Voorlopig moeten we het doen met de planten en bomen die we al hebben en die we langs de weg vinden. De wandelingen die we in de buurt maken zijn hierdoor wel veranderd. Overal waar we langs de paden en in oude verlaten tuinen leuke plantjes zien staan proberen we stekjes of zaailingen mee te nemen. We worden echte planten-hoarders. Onze vensterbank lijkt wel een kwekerij. Als de stekjes na een poosje zijn aangeslagen mogen ze mee naar het land om verder te groeien. En het lukt ons zo al aardig om een deel van de tuin bij elkaar te verzamelen.

Op één van de onderste terrassen staan verspreid enkele palmen. Tijdens het stukzagen van de dode avocadobomen vonden we een groepje van 5 kleine palmen. Met de houweel waren ze er vrij goed uit te halen. We hebben ze verplaatst. Twee naar onze parkeerplaats en drie in de tuin van Casa Gerard. Zo, die kunnen alvast groeien voordat de huisjes klaar zijn.

En dan was er nog het dak van Casa Gerard. Om ervoor te zorgen dat Casa Gerard waterdicht was hadden we een tijd geleden al de kieren en de scheuren zo veel mogelijk gedicht. Ook op dak leek alles dicht. Twee weken geleden kregen we een flinke regenbui en in Casa Gerard bleek dat ons werk toch niet helemaal voldoende was geweest. Het water lekte naar binnen langs het plafond.

Het dak van Casa Gerard liep vroeger af in de naastgelegen watertank. Nu is Casa Gerard iets verzakt, dat hadden we al gemerkt aan de scheuren in de muren. Ook het water blijkt niet meer af te lopen naar de watertank, maar blijft staan aan de binnenkant van de borstwering. En dan sijpelt het langzaam naar binnen. Er zat niets anders op dan een gat te maken in de borstwering, om het water te laten weglopen. En natuurlijk een tuitje maken aan de rand, zodat het water niet langs de muur naar binnen kon stromen. Een mooie gelegenheid om ook te kijken of de afvoer van de watertank die door Casa Gerard loopt, nog goed functioneert. Een waterballet. Met als eindresultaat veel volle kuubs water en hopelijk een droge schuur.

Door die flinke bui hebben we niet alleen voorlopig genoeg water voor de nieuwe plantjes in de tuin, ook in de rest van de tuin en op het hele terrein begint van alles te groeien. Na een half jaar droogte schiet overal gras de grond uit. Een groen tapijt waarop Oscar de huisjes gaat bouwen. Als hij er niet te veel gras over laat groeien.

6 december 2021

Vulkaan – Vulkuit?

Op dit moment zitten we in de 12e week van de vulkaanuitbarsting en alles wijst erop dat we het oude record gaan overtreffen. De recordhouder ligt in hetzelfde gebied van de Cumbre Vieja. Rond 1585 spoot de vulkaan Tajuya destijds 84 dagen zijn lava en as over het eiland uit. Niemand op La Palma hoopt op een nieuwe recordhouder, maar het is de realiteit. Vorige maand leek de vulkaan wat rustiger te worden, het gebrul werd minder en het aantal aardbevingen nam af. Nadat de vulkanologen voorzichtig opperden dat de activiteit afnam en misschien wel zou stoppen, volgde een dag met de meeste aardbevingen tot nu toe. Er worden op dit moment geen voorspellingen meer gedaan.

Inmiddels heeft de vulkaan al een grote hoofdkegel opgebouwd. De laatste dagen is het boven op deze kegel vrij rustig. De meeste activiteit komt uit telkens weer nieuwe kleine scheuren en gaten waaruit de lava blijft stromen.

Soms levert zo’n nieuwe uitbraak een fraai plaatje op.

Het is elke keer weer afwachten waar de lava heen stroomt en of het in zijn pad weer meer huizen vernietigd. We volgen het nieuws hierover op de voet. Nog steeds worden er huizen verwoest en bedolven. Voor ons blijft het indrukwekkend om te zien hoe snel de lava uit de scheuren stroomt. Soms verdwijnt de lava in een ondergrondse buis, om vervolgens op een veel lager niveau weer aan de oppervlakte te komen. Meestal zien we dat de lava in het begin heel snel stroomt maar na verloop van tijd stroperiger wordt en dat de stroom dan weer stopt. Wat overblijft is een bizar, verwrongen en zwart landschap.

Dit alles gebeurt bij ons om de hoek. Het dal van Aridane ligt van ons uit gezien achter een hoge rug die is ontstaan bij een veel oudere uitbarsting. Wij zien alleen de beelden op de nieuwszenders en de rookpluim boven de bergrand. Zeker de laatste weken merken we weinig van de vulkaan. Voor ons gaat het leven gewoon door. Zelfs het onophoudelijke gebulder van de eerste weken nam de laatste weken zo ver af dat we alleen werden herinnerd aan het monster door wat lichte aardbevingen. Met dank aan de Noordoost passaat wind zagen we de kleiner wordende aswolk van ons af de zee op drijven. We krijgen zelfs bijna geen as meer om op te vegen. Daarnaast hebben de regenbuien van 1,5 week geleden de bomen en het land weer schoongespoeld en alles ziet er weer een stuk groener uit. Bijna leek het ook voor ons op het einde van de uitbarsting. Maar de laatste dagen lijkt het monster weer wat op te leven. Al 2 dagen brult de vulkaan harder. Het geluid van straaljagers in de verte. Gaan we voor een afscheidsconcert voor de Kerst? Of gaan we nog even door om het record definitief te vestigen?