Bewogen week

Afgelopen week was een week vol ups en downs. Net als het weer. Het was de ene dag prachtig weer met voorjaarstemperaturen en een heerlijk zonnetje, de volgende dag was het kil en onstuimig met donker weer en af en toe een buitje.

Afgelopen maandag zijn de mannen van Oscar begonnen met de fundering van ons huis. Wij hoeven daar niet bij te helpen, de hele bouw van de drie huisjes hebben we uitbesteed aan de aannemer. Voorlopig geen gesleep met stenen. Onze lichamen zijn wel blij met de rust. Zeker de eerste dagen van de week zijn we alleen op het terrein geweest om te overleggen met Oscar over de volgorde van de werkzaamheden en natuurlijk om de opbouw van ons huis te zien. Jorge en Angel zijn ervaren bouwvakkers en na een week komen de contouren van ons huis al in zicht. Op onze webpagina De bouw van Finca Las Prinsas vind je in februari hiervan meer foto’s.

We willen de komende weken de omgeving van het bouwterrein verder inrichten. Deze week konden we er ons slecht toe zetten. Dat kwam natuurlijk aan de ene kant door het weer. Maar toen het zonnetje in de loop van de week vaker ging schijnen, waren er plotseling weer wat andere dingen die roet in het eten gooiden. Eerst kwam daar het bericht van de makelaar die ons het terrein heeft verkocht. Er bleek voor de zoveelste keer toch nog een probleem te zijn met de correcte registratie van het terrein. Wij begrepen echt niet wat er nu weer mis was, de uitleg van de makelaar gaf ook geen duidelijkheid. Maar de wijziging die nog moest worden doorgevoerd kwam wel met een pittig prijskaartje. En we waren zo blij dat we eindelijk van dit langdurige traject af waren. En we hadden ook wel gehoopt dat we eindelijk van de makelaar af waren. En als de makelaar contact opneemt kost het geld en tijd.

Diezelfde dag kwam er mail van Rogier. Rogier is onze contactpersoon tussen veel instanties en de architect. En de architect had bericht gekregen van de gemeente over de aanvraag van de bouwvergunning. Het kavel waarop de vakantiehuisjes komen is bij het register ondergebracht in 2 verschillende geregistreerde kavels. En hoewel deze beide van ons zijn, is het voor de vergunning nodig dat ze beide op één registraal kavel staan. Dat betekent dat we naast de perikelen met de makelaar ook zelf nog naar het register moeten voor een aanpassing. En van het Registro weten we inmiddels één ding: alle trajecten zijn langdurig en kostbaar. Daarom zijn we bang dat dit voor veel vertraging gaat zorgen terwijl de bouw al is begonnen. Op een verder hemelsblauwe dag begonnen de wolken zich toch in rap tempo samen te pakken. We waren er niet gerust op. In een poging om er even op uit te gaan om de zinnen te verzetten bleek ook nog eens dat de auto ernstige problemen begon te vertonen bij het starten. Met de auto voor de derde maal in korte tijd voor een grote reparatie bij de garage kwam de derde tegenvaller van de dag voorbij. Een driekoppig monster uit de wet van Murphey? We sliepen er slecht van.

Maar gelukkig was het ook de volgende dag stralend weer en losten een deel van de problemen zoals vaker weer op in de zilte zeewind. Anita was vroeg op en had eigenlijk in no-time het probleem van de makelaar opgelost. Het blijkt niet ons probleem maar iets dat de verkoper eigenlijk al eerder had moeten oplossen. Het zal ons wat tijd kosten, maar de pittige rekening gaat niet naar ons. Het registratieverhaal voor de gemeente zullen we zelf moeten oplossen, maar Rogier probeert het zo vorm te geven dat de aanvraag voor de vergunning niet te veel vertraging op gaat leveren. Op de bouwplaats was Oscar niet erg onder de indruk van de vertraging bij de gemeente. Er is altijd wel wat. Hij past het wel in in zijn planning en gaat toch gewoon verder met de bouw van de huisjes. Ook al komt de vergunning voor de vakantiehuisjes wat later.

En aan het eind van de week staat ook de auto weer op de oprit. Met de onderdelen die vorige eigenaar Olmo in de auto had achtergelaten is het startprobleem waarschijnlijk verholpen.

Af en toe is het leven bij ons een emotionele achtbaan. Het ene moment is het traject rustig en lijkt het wel of we op vakantie zijn. Een volgend moment staan we voor vrijwel onmogelijke uitdagingen en zakt de moed ons in de schoenen. Zo gaat dat blijkbaar tijdens zo’n groot project in een vreemd land. Maar makkelijk is het zeker niet altijd. Makkelijk was ook niet de reden waarom we hieraan zijn begonnen. Makkelijk was om in Nederland door te leven met ons oude leventje. Maar kijk ons nou toch eens. We wonen op een prachtig eiland, waar even verderop een huis wordt gebouwd dat wij zelf hebben bedacht. Voor ons. Met in de tuin nog 2 prachtige huisjes. En wij mogen helpen te bouwen aan een toekomst waar we zin in hebben. Zeker de moeite waard.