Afgelopen week waren we te gast in het familie-vakantiehuisje van Berto en Yoya in La Punta. Tussen alle perikelen door leek het ons een goed moment om onze toekomstige omgeving beter te leren kennen. We trokken de wandelschoenen aan en volgden vanaf Arecida het Koningspad, de oude hoofdroute rond het eiland, naar La Punta. Even voorbij La Punta komt het Koningspad langs Ons Grondstuk.
Het is een mooie route. Vlak op z’n Palmees, wat betekent dat het eindpunt en het beginpunt ongeveer op dezelfde hoogte liggen. Onderweg is het pad natuurlijk nergens vlak, het eiland is steil met overal kloven en richels. De route van vandaag is ongeveer 2-en-een-halve kilometer heen en dezelfde weg terug. De heenreis duurt een klein uur, zeker als je zo vaak stopt als wij. De mooiste uitzichten onderweg zijn natuurlijk die richting Ons Grondstuk.
In La Punta zijn 2 kleine supermarktjes en 2 barretjes waar je een eenvoudige maaltijd kunt krijgen. Bij een van de barretjes hebben we in het verleden een keertje een cortado (koffie) gedronken met onze projectontwikkelaar en de architect toen we op weg waren naar Ons Grondstuk. Dit keer waren we benieuwd naar het andere barretje. Gewoon om te zien wat voor volk daar kwam en of het misschien wat was voor ons en onze toekomstige gasten.
Het barretje blijkt net als veel barretjes op La Palma meer op een kantine dan een bruin café. Het eten is eenvoudig, maar smaakt eigenlijk prima en de barvrouw Isabella heeft duidelijk aardigheid in haar werk. Het terras is deels gevuld met Duitssprekende gasten, die blijkbaar in de buurt wonen, binnen zitten voornamelijk mannen aan de bar die zo te zien net uit hun werk komen, kortom: een echte plaatselijke bar. Het komt ons allemaal erg gemoedelijk over. We gaan hier zeker terug komen.
Het wordt al donker als we terug lopen. En als het op La Palma donker wordt, dan word het snel donker. Schemering is een Nederlands woord, hier gaat het licht aan of uit. Een groot voordeel, op La Palma is dat de nachten nooit zo donker worden als In Nederland. De lucht is er vaak zo helder dat alleen het licht van de sterren al voldoende is om ’s avonds je weg terug te vinden. Overdag maar ook ’s nachts is het een prachtig eiland.
Helaas nog niet veel nieuws over de definitieve aankoop van ons grondstuk. In augustus heeft het proces stil gelegen vanwege vakantie. Vorige week kregen we het bericht dat onze verkoper een afspraak had bij de notaris. Daarna zou hij de verkopend makelaar op de hoogte brengen van de stand van zaken. Dat blijkt lastig te zijn, onze verkoper is erg druk met zijn bouwbedrijf. Volgens ons begint de tijd nu wel te dringen. Voor de overdracht moet het grondstuk op zijn naam staan. Dat betekent dat de buren moeten instemmen met de eigendomsgrenzen. Dat hadden we in een eerder blog al geschreven. Ook moet de voorgenomen kadasterwijziging een maand ter inzage liggen bij de gemeente. En dat allemaal voor de einddatum uit het voorlopige koopcontract, 31 oktober. De verkopend makelaar zit er bovenop maar de einddatum komt op deze manier snel dichterbij. Vamos a ver.
Ondertussen gebeurt er wel van alles op La Palma. Via verschillende blogs volgen wij het nieuws daar.
In augustus is er een grote brand geweest in het noordwesten van La Palma bij Garafia. Dagenlang zijn honderden brandweerlieden bezig geweest om het te blussen. Even leek de brand door de draaiende harde wind richting Puntagorda te gaan. De vrienden die we daar inmiddels hebben leren kennen hebben een spannend weekend meegemaakt. Gelukkig voor hen draaide de wind weer en is Puntagorda gespaard gebleven.
In Nederland is dit jaar een flinke hittegolf geweest met on-Nederlandse temperaturen. Ook op La Palma is het de laatste maanden vaak erg warm, met uitschieters naar de 40 graden. Perioden van warm weer komen vaker voor op La Palma. Deze worden meestal veroorzaak door een calima, een oostelijke wind uit de Sahara die warmte en veel woestijnzand meeneemt. Dit jaar was een aaneenschakeling van calima’s. De bosbranden waren hier natuurlijk een gevolg van. In onze voorbereiding gingen we toch uit van een milder klimaat.
Ondertussen is Spanje in zijn geheel als oranje gebied aangemerkt vanwege de corona-pandemie. Dat er op La Palma niet veel besmettingen zijn wordt hierin niet meegewogen. Heel Spanje is risicogebied. Dat betekent ook dat Transavia al zijn vluchten tot eind oktober vanwege het aantal annuleringen heeft geschrapt. Dat kan nog lastig worden als wij plotseling moeten afreizen om een definitief koopcontract te gaan tekenen.
Vandaag het bericht dat er in de buurt van Tijarafe een brand is uitgebroken. Gelukkig al weer onder controle maar de kans dat er meer branden uitbreken is groot met de extreme droogte en hoge temperaturen. Voor de lezers die Anita al langer kennen….het wordt tijd dat we die kant op gaan. Anita zorgt namelijk voor regen. Als Anita komt, worden de woestijnen groen, stromen de meren vol en staan de boeren vol ongeloof omhoog te staren met hun monden open. Ik denk dat La Palma wel wat Anita kan gebruiken. En Anita wat La Palma. En Jeroen ook.
Stap voor stap gaan we in Nederland verder met de voorbereidingen. Eerst de verhuizing naar ons tijdelijke huisje in Voorthuizen. De verhuisdozen zijn er al, op naar de volgende stap!
Wij hebben al veel mensen verteld oven onze plannen om naar La Palma te emigreren. Niet iedereen kan zich een voorstelling maken van dit mooie eiland. Een paar terugkerende vragen waren: Heb je zeezicht? Hoe zit het met de stranden? Kan je vanuit jullie huisjes lopend naar het strand?
Over de eerste vraag kunnen we kort zijn. Als het lukt om geen zeezicht te hebben op La Palma heb je zicht op de oude vulkaanrug in het midden van het eiland en hoef je je alleen maar om te draaien.
De stranden op La Palma zijn niet zo talrijk als op de meer bekende Canarische Eilanden. De kust is steil en heeft weinig platte stukken die geschikt zijn voor grote stranden. Omdat het eiland vulkanisch is zijn de meeste stranden zwart. Behalve bij Santa Cruz, waar speciaal voor de toeristen het strand opgehoogd is met saharazand. Wij zijn geen strandgangers, en zeker niet van het type zonaanbidders. Wel vinden we het heerlijk om bij het geluid van de golven een terrasje te pakken of verse vis te eten. Als je naar het strand wilt ontkom je er meestal niet aan dat je een flink stuk naar beneden moet rijden en vaak ook nog lopend een behoorlijke afstand moet overbruggen.
Hieronder een rondje La Palma met (ons bekende) stranden. We beginnen in het Noorden, tegen de klok in.
In het noorden van zijn vrijwel geen stranden. Meestal loopt de kust daar de laatste paar honderd meter steil naar beneden. In het noordwesten, tussen Puntagorda en La Punta zijn een paar kleine strandjes. Het is wel een uitdaging om deze strandjes te bezoeken. Je rijdt met de auto zo ver als je kunt naar beneden. Daarna loop je met je parasolletje en picknickmandje verder naar beneden. Op de meeste plekken betekent dit zo’n 200 meter hoogteverschil naar beneden via trapjes en rotspaden. Als je beneden bent hoop je dat de wind niet vanuit zee waait, anders ben je waarschijnlijk nat voordat je de zee bereikt hebt. Ook moet je je realiseren dat je na het strandavontuur dezelfde 200 meter weer omhoog moet klauteren. Ervaren strandgangers waarschuwen alvast dat je ook voor de terugweg voldoende water moet meenemen.
In het westen, ten zuiden van La Punta, zijn meer stranden die makkelijk met de auto te bereiken zijn. In Puerto de Tazacorte is een mooie golfbreker gemaakt waardoor je veilig kunt zwemmen. Nog steeds is het belangrijk om wat afstand tussen de zee en je handdoek te houden. Soms kunnen er ineens hoge golven langskomen die jou en je picknickmandje meenemen. Iets zuidelijker in Puerto Naos, zijn meerdere stranden waar het op zondagen lekker druk kan zijn met hele families die een dagje naar zee gaan. Dit is ook de enige plek aan de zonnige westkust waar het wat drukker is met toeristen, er staat zelfs een ruim opgezet hotelcomplex. Na het hotelcomplex wordt de kust al snel rustiger en even ten zuiden van Puerto Naos houden de strandjes op maar is het voor rustzoekende toeristen prima aanschuiven bij de lokale bevolking op de kleienstrandjes van La Bombilla en El Remo.
Verder naar het zuidwesten zie ik op de kaart nog meer kleinere strandjes. Ooit ergens koffie gedronken onderweg, daar moeten we in de toekomst nog eens vaker langs.
Om de zuidelijke bocht van het eiland ligt op hoogte het dorpje Fuencaliente. De rotsige kust biedt niet veel meer dan droge kale vulkaantopjes en zoutvelden. Een verlaten ruigte die het best is te vergelijken met Mordor uit Lord-of-the-rings.
Aan de zuid-oostkant zijn een paar kleine strandjes die via smalle kronkelweggetjes te bereiken zijn. Aan het eind van een van deze kronkelweggetjes ligt Playas Arenas Blances, een klein vissersdorpje met een vuurtoren en een leuk restaurantje. Hier hebben we al een aantal keer wat uurtjes doorgebracht op weg naar de luchthaven als we de late vlucht terug hadden. Lekker verse vis eten voordat de terugreis begint.
Aan de oostkant, in het midden van het eiland ligt de luchthaven met daarnaast de hoofdstad van het eiland, Santa Cruz. Hier staan ook enkele grotere hotelcomplexen. Zeker in Santa Cruz is de laatste jaren gebouwd aan een royaal strand. In alle jaren dat wij op La Palma komen, zijn wij slechts 1 keer op dit strand geweest. Op en of andere manier heb ik altijd het idee dat dit deel van het eiland een beetje in de schaduw van de berg staat. Misschien komt het ook omdat er aan deze kant bijna altijd wolken tegen de berg hangen, die er voor zorgen dat de zon al aan het eind van de middag is vertrokken.
Verder in het noordoosten is vanwege de noordoosten wind de golfslag zo sterk dat strand bijna geen optie is. Bij Charco Azul is (met Europese subsidie) een klein strandje ontstaan door een heleboel grote betonblokken in zee te gooien als een soort baai. Het is er vaak erg rustig. Er zijn in die omgeving ook een aantal zwembaden uit de rotsen gehakt waar je zonder al te hoge golven kunt zwemmen. De mooiste zijn in San Andres en in het noord-oostelijke puntje van het eiland in La Fajana. Beide prima plekken voor een plons in zee en zeker in la Fajana voor een café cortado onder de parasol.
En dan de vraag of je vanaf ons toekomstige huis naar het strand kunt lopen. Dat is mogelijk maar dan is het niet handig om veel strandspullen mee te nemen. Onze huisjes liggen op zo’n 550 meter boven zeeniveau. Het grondstuk waarop we onze huisjes gaan bouwen ligt aan één van de grote wandelroutes van het eiland, en je kunt de wandelroute makkelijk volgen naar Puerto de Tazacorte. In december hebben deze wandeling voor het eerst gedaan. Eerst naar de kraterrand met schitterend uitzicht over het dal rond Los LLanos de Aridane. Daarna volgt de afdaling. Rechts het boerenland rond La Punta met de bananenplantages, links de kraterrand met een steile afgrond. Het laatste stuk gaat via haarspeldbochten met beneden het uitzicht op zee en ver beneden het strand en de haven van El Puerto. Geen aanrader als je veel last hebt van hoogtevrees, maar het pad is eigenlijk prima, voldoende breed en omgeven door muurtjes van rotsblokken. Na een afdaling van anderhalf uur ben je beneden en sta je midden op de boulevard, aan het strand en tussen vriendelijke terrasjes. Uitpuffend onder een parasol kijk je terug tegen de steile helling waar je vandaan bent gekomen. Dan smaakt het biertje extra goed. Als de zon in de zee zakt zijn er in El Puerto een paar aardige restaurantjes voor tapas of verse vis, en daarna lekker met de bus terug naar La Punta. Bus gaat elk uur en kost €1.50, een koopje in vergelijking met een pittige wandeltocht terug omhoog!
De belangrijkste godsdienst op La Palma is het katholicisme. Al zijn de meeste Palmeros niet streng gelovig, de feestdagen worden uitbundig gevierd. Dit merkten we vorig jaar toen we rond deze tijd op vakantie gingen. Op zowel 1 mei, dag van de arbeid, als op 3 mei, de dag van het kruis, zijn de meeste winkels gesloten. De Palmeros vieren de feesten vaak overdag met de hele familie en met een royale maaltijd die de hele dag duurt. Op La Palma zijn veel dagen een officiële feestdag. Veel meer dan wij in Nederland gewend zijn.
Gisteren zijn in Spanje de strenge lock-down maatregelen iets versoepeld. De bewoners mogen in vaste tijdvlakken weer naar buiten om bijvoorbeeld te sporten. Op deze manier wordt de komende tijd in fases het beleid beetje bij beetje versoepeld. De vrijheid die wij hier hebben met onze versie van de lock-down, zal daar nog wel even duren. Ik verwacht dat de Dia de la Cruz vandaag nog voornamelijk thuis wordt gevierd. Maar heel langzaam gaat het gewone leven ook op La Palma toch weer terug naar normaal. We merken dit aan de reacties die we krijgen van onze projectontwikkelaar, de architect en de verkopend makelaar. Een paar weken lagen we boven op de stapel, ze hadden weinig anders om handen. Daardoor hadden we regelmatig contact en hadden we het gevoel dat ons project toch aardig op schiet. De laatste week wordt het weer stiller. Komende week afwachten of we toch nog weer hoog genoeg op de stapels terecht komen, zodat wij ook het idee hebben dat er iets gebeurt.
Vandaag bij ons thuis geen Dia de la Cruz, maar wel een rustige zondag met de tuin op z’n voorjaars-best. De blauwe regen die over de pergola groeit staat flink in bloei. Als wij op La Palma wonen willen wij ook bij elk huisje een pergola. Liefst begroeid met veel bloemen.
Plaza de Espana, Tazacorte
Dat moet geen probleem zijn. Alles wat je daar water geeft, gaat groeien, volgens mij kun je een stok in de grond zetten, die, als je hem maar genoeg water geeft, zal veranderen in een stokkenboom.. Een voordeel van het subtropische klimaat. De zon op La Palma is veel krachtiger dan in Nederland. Zeker voor vakantiegangers in de winter is het belangrijk om de eerste dagen van de vakantie een beetje uit de zon te blijven. Daar kan onze winterbleke huid niet tegen. We zijn elke vakantie verrast hoe fel de zon is. Dan is een natuurlijke overkapping naast de jacuzzi een prima plan.
Het is erg lastig om te bepalen wat de gevolgen van de crisis zullen zijn voor onze plannen op La Palma. Op korte termijn is vooral het opmaken van de definitieve koopovereenkomst een uitdaging. Daarnaast zal het nog wel even duren voordat wij met een vliegtuig naar La Palma kunnen om het contract te tekenen.
Op de langere termijn zijn de twijfels zeker net zo groot. Lokale nieuwsmedia berichten dat de regering erover nadenkt om dit jaar geen vakantievluchten meer te laten landen op La Palma en dat het wegvallen van het toerisme op het eiland dit jaar kan zorgen voor 60-80% faillissementen in die sector. Misschien worden de berichten wel erg donker geschetst, maar de crisis zal zeker een nadelig effect hebben op de economie van La Palma.
Gaat het idee dat wij hebben ten aanzien van de verhuur van vakantiehuisjes nog wel op na de crisis? Of moeten we onze plannen herzien? Gaan mensen na de crisis misschien minder vliegen? Wat doet dit met de toeristische sector op La Palma? En de prijzen van de grondstukken of de aannemers? We zijn bezig met de bouwtekeningen van ons huis en 3 vakantiehuisjes. Moeten we misschien met 1 of 2 vakantiehuisjes beginnen en is het handiger om meer te investeren in avocado-bomen? En, belangrijk voor onze financiering: kunnen we het project nog wel betalen als bijvoorbeeld in Nederland de prijs van ons huis daalt of de bank terughoudend wordt met de financiering?
Een heleboel dingen weten we eenvoudig niet. We proberen een beetje rekening te houden met de veranderende situatie. Een gezegde in Nederland luidt “Als je geschoren wordt moet je stil zitten”. Ik denk dat we op dit moment allemaal een beetje geschoren worden. Het is ons idee dat dit niet het moment is om grote veranderingen in onze plannen aan te brengen. We weten gewoon niet wat de toekomst gaat brengen. Wat we wel weten, en dat is zeker niet veranderd door deze crisis: het lijkt ons heerlijk om op La Palma te wonen. En hoe het allemaal gaat uitpakken, wie weet.
Er komen vast weer nieuwe tegenslagen en meevallers, ik denk niet dat we daar bang voor hoeven te zijn. Het gaat er om hoe we er mee om kunnen gaan en wat het idee was waarom we er destijds (al weer 2.5 jaar geleden) aan zijn begonnen. Er gaat meer energie en tijd in zitten dan we gedacht hadden. Maar we hebben er nog steeds veel zin in.
La Palma is wandelen. Dat betekent niet rustig een stukje gaan lopen. Niets is vlak op La Palma, oftewel je moet omhoog of naar beneden. Zelfs de wandelingen die Siepko van Oceaanzicht (huisjesverhuur) aangeeft als eenvoudige wandelingen, vinden wij nog behoorlijk inspannend.
De wandeling die je gemaakt moet hebben is de wandeling in de grote krater midden op het eiland: Caldera de Taburiente. We hebben deze wandeling inmiddels 3x gelopen en hij blijft mooi. Er zijn vele verhalen over de Caldera. In 1492 kwamen de Spanjaarden om La Palma in te nemen. Er was één hoofdman die zich in de krater opsloot met zijn stam en zich niet over wou geven aan de Spanjaarden. Het resultaat is bekend, met een list werd de hoofdman uit de krater gelokt en sindsdien valt La Palma onder Spanje.
Terug naar de wandeling. Onderin de Caldera kan de auto geparkeerd worden en rijden taxi’s omhoog naar het beginpunt van de wandeling: Mirador de Los Brecitos. Omdat het een nationaal park is wordt dit keurig geregeld. Het is verboden om zelf omhoog te rijden, dat is ook niet aan te bevelen op deze smalle route. En dan is er nog het probleem dat je auto aan het einde van de wandeling 800m hoger staat. Er is altijd de mogelijkheid om naar boven te lopen, maar wij vinden de wandeling zo al inspannend genoeg.
Nadat eerst het mooie uitzicht bewonderd kan worden bij Mirador de Los Brecitos begint de wandeling. Het eerste stuk gaat rustig afdalend door een bosrijk stuk langs de steile kraterrand naar het hart van de krater. Een gemoedelijk begin van ongeveer anderhalf uur met veel stops voor prachtige uitzichten. Vanaf een hoogte van ongeveer 1100 meter kijk je uit over een grillig landschap met dennenbomen. In de verte is de oceaan en af en toe zie je het kustplaatsje Puerto de Tazacorte.
Op verschillende plekken in de oude krater ontspringen kleine riviertjes. Ook in het droge seizoen rond de zomer stroomt er altijd water door de Caldera. Na ongeveer anderhalf uur steek je de stroompjes, die inmiddels een flinke stroom zijn geworden, over. Dit gedeelte is wat vlakker en er is een plek waar tentjes kunnen staan voor wandelaars die een grotere rondwandeling door de krater willen maken. Er is ook een klein informatiecentrum ingericht met EHBO-post. Omdat het hier vaak wat drukker is, lopen wij meestal verder om op een van de volgende uitzichtpunten een broodje te eten. Na het informatiecentrum gaat het steil na beneden en daal je in korte tijd zo’n 400 meter. Het pad is goed aangelegd en is zelfs voor mensen met een lichte vorm van hoogtevrees prima te doen.
Na een flinke daling kom je weer bij het riviertje en even verderop bij een dam. Hier stroomt het water via een levada naar Los Llanos. Over de vroegere rivierbedding klauter je daarna terug naar de auto. Vooral dit laatste stuk duurt vaak langer dan gedacht en is best inspannend. Elke keer goed uitkijken voor loszittende stenen. Na ongeveer 6 uur wandelen kom je weer bij de auto.
Wat is er mooier om na een flinke wandeling even uit te rusten bij een van de leuke kiosco’s aan de kust met uitzicht op zee.
Beetje achtergrondinformatie over La Palma. Misschien wat technisch, maar daar houd ik wel van.
Afgelopen week zochten we in de oude doos foto’s voor ons blog. Onze eerste vakantie naar La Palma is al weer 11 jaar geleden. Volgens mij was het een collega van Anita die al eens op het eiland was geweest die zei dat we daar prachtig konden wandelen . Een groen subtropisch eiland op 4 uur vliegen vanaf Nederland.
La Palma ligt naast Afrika, ter hoogte van de Sahara. La Palma is een van de meest westelijke (richting Amerika) van de Canarische Eilanden en valt onder Spanje. De 3 westelijke eilanden van de Canarische eilanden, la Palma, La Gomera en El Hierro, worden de groene eilanden van de archipel genoemd, Las Islas Verde. De reden dat deze eilanden meer begroeid zijn dan de overige Canarische eilanden ligt in de straalstroom. Dezelfde hoge lucht-stroom die wij kennen in Nederland en die vanuit het Caribische gebied naar West Europa waait. Deze wind uit het zuidwesten, brengt warme vochtige lucht naar het koude noorden, en levert Nederland een vochtig en zacht klimaat op. En meestal een Zuidwesten wind. Het Zuidelijke deel van de straalstroom buigt voor Noord Afrika af naar het zuiden. Dit levert op de westelijke Canarische eilanden een Noordoosten wind of passaat op. De Canarische eilanden zijn vulkanisch en de bergrug die op La Palma grofweg van noord naar zuid loopt is tot 2450 meter hoog. De Noordoostenwind blaast de vochtige wind in de straalstroom tegen de berg omhoog, waardoor deze afkoelt en regen ontstaat. Daarom zijn er wolken en regent het vaak in het Oosten en Noordoosten van La Palma.
Gelukkig wist de collega van Anita dit en onze eerste vakantie ging naar de droge westkant van het eiland. We verbleven die eerste vakantie in de grootste plaats op het eiland, Los Llanos de Aridane. Los Llanos telt ongeveer 20.000 inwoners. Op heel La Palma wonen +/- 85.000 mensen. La Palma is een eiland van 24 bij 42 kilometer, ongeveer zo groot als de provincie Utrecht. In de provincie Utrecht wonen 1.400.000 inwoners. Waaronder wij zelf. Twee vrienden van ons wonen inmiddels op La Palma. Ooit vertelden zij een mooie vergelijking: als je Nederland vergelijkt met de Canarische eilanden, is La Palma Twente. Na alle vakanties die wij inmiddels hebben doorgebracht op het eiland kunnen we niet anders dan hun gelijk geven, al is Twente een stuk platter.
De eerste vakanties die we op La Palma doorbrachten hebben we veel verschillende kanten van het eiland gezien. De hoogste top op La Palma ligt op 2450 meter en het klimaat en de begroeiing is daar totaal anders dan op zeeniveau. Ook is er een groot verschil in begroeiing tussen de natte noordoost kant en het droge westen. Soms doorkruisten we 4 of 5 klimaatzones in een dag. Het is werkelijk onvoorstelbaar dat dit allemaal naast elkaar bestaat op zo’n kleine plek. Omdat wij tijdens de vakanties niet elke dag op pad gaan, regelen we meestal een verblijf aan de zonnige westkant van het eiland. Vanuit de omgeving van Los Llanos kun je zien hoeveel moeite de wolken moeten doen om over de bergen te komen, om vervolgens op te lossen in de droge lucht voorbij de berg. Dit gebeurt op een hoogte boven de 1200 meter. Zeker onder de 700 meter hoogte zijn de meeste wolken opgelost, hier liggen aan de westkant de dorpen.
Omdat de Vulkanische grond erg vruchtbaar is, wordt van oudsher veel fruit verbouwd op La Palma. Bananen groeien liefst tussen de 200 en 400 meter hoogte en omdat dit een belangrijke bron van inkomsten voor de eilanders is, vind je op die hoogte veel bananenplantages. De meeste dorpen op La Palma vind je in een lint net boven de bananenplantages. Vroeger werden die dorpen verbonden door paden, de camino’s. Op veel van deze oude camino’s hebben we inmiddels al eens gewandeld, al zijn er nog veel meer waar we in de toekomst nog een keertje naar toe willen.
Tijdens een van onze vakanties, ik geloof dat het in 2017 was, wandelden we over de GR 130, de camino langs La Punta en Tijarafe, aan de Noordwest kant van het eiland. Als La Palma Twente is, dan is dit het boeren buitengebied. Nog veel rustiger dan het gebied rond Los Llanos, maar wel met hetzelfde droge klimaat en met hetzelfde prachtige uitzicht op de oceaan en de zonsondergangen waarvan we vast nog weel foto’s zullen posten.
In dit oude boerengebied staan veel oude vervallen huisjes en boeren schuurtjes. Wie krijgt geen jeukende handen om zo’n oud gebouwtje op te knappen en te verbouwen tot huisje waar elke dag eindigt in een prachtige zonsondergang?
