We hadden de afgelopen week toch echt het idee dat het allemaal goed ging komen met de aankoop van het grondstuk. De openbare publicatie had een einddatum van 16 november en we zagen dat de 17e de publicatie van de site van de gemeente af was. Ok, nog bijna 14 dagen te gaan voor het aanpassen van het kadaster en het opmaken van de eigendomsakte, dat moest lukken. In de publicatie worden omwonenden opgeroepen hun eventuele bezwaren kenbaar te maken. Omdat alle omwonenden al uitgebreid waren bericht door de verkoper over de kavelgrenzen, zou de publicatie geen probleem zijn. Volgens onze verkopend makelaar had de verkoper alle eigendomspapieren aan de notaris overhandigd en zou de publicatie eigenlijk een “wassen neus” zijn. Deze melding van de verkopend makelaar bleek weer eens niet op waarheid te berusten maar een aanname te zijn, en dat was helaas niet de eerste. Op donderdagavond maar even een appje gestuurd naar de beste man en gevraagd wat nu de status was.
Op vrijdagavond werden we gebeld door Rogier, onze aankoopmakelaar/ projectontwikkelaar. Hij was gebeld door de verkopend makelaar omdat er een probleem was. Volgens de verkopend makelaar was het beter dat Rogier dit aan ons zou uitleggen, anders zou in de vertaling misschien een misverstand ontstaan. Wij hebben het idee dat hij ons zelf niet durfde te bellen. De hoed waar al veel konijnen en een beer uit waren gekomen, bleek groot genoeg voor nog een konijn. Rogier belde ons op met de mededeling dat de verkoper niet de eigenaar blijkt te zijn van alle stukjes land die hij aan ons verkocht heeft. Er is een smal stukje land net boven onze en de naastliggende watertank, waar volgens onderstaande tekening een recht van overpad op zou zitten. Het recht van overpad naar het waterverdeelstation bij de 2e watertank dat ons een maand geleden te koop werd aangeboden. Dat stukje dat een paar weken geleden eerst wel en later toch niet zo makkelijk in de verkoop betrokken kon worden. Ineens blijkt dat dit stuk niet van de verkoper is maar dat hij alleen het recht van overpad op dit stuk heeft. Wij hebben wel een idee waarom dit nu ineens op tafel komt, maar ook dat is slechts gebaseerd op een aanname. Zo blijkt in het hele aankoopproces elke keer weer dat wij ideeën hebben over wat gezegd wordt, maar dat de waarheid erachter vaak net iet anders ligt. De afstand tussen ons en La Palma blijkt hierbij elke keer een probleem, kortgezegd: als we in de buurt zouden zijn, dan gingen we gewoon langs om te horen wat er nou eigenlijk speelt. En hadden we al veel eerder in het proces gehoord dat de verkoper eigenlijk zijn zaakjes niet voor elkaar heeft. We hadden gehoopt dat we hiervoor een verkopend makelaar als tussenpersoon hadden. Weer een aanname…
Het smalle stukje land is in het voorlopige koopcontract (dat afloopt over 8 dagen, na bijna 13 maanden!) in donkergroen aangegeven. Het is het bovenste deel van gebiedje 5.
De verkoper, die natuurlijk door de situatie in het nauw gedreven is, kwam zelf met 2 mogelijke oplossingen voor zijn probleem. Wij zien 3 opties.
Optie 1: we kunnen recht van overpad houden op dat stukje en de helft van de prijs van de m2 meters die we minder in eigendom krijgen wordt in mindering gebracht op de koopsom.
Optie 2: we zien helemaal af van dit stukje en de prijs van de m2 die we minder in eigendom krijgen wordt in mindering gebracht op de koopsom.
Optie 3: we zien helemaal af van de aankoop omdat de verkoper niet kan leveren wat ons in het voorlopige koopcontract heeft aangeboden en zetten de boeteclausule uit het voorlopige koopcontract in werking.
Nadat we eerst een half uurtje heel erg boos zijn geweest over weer een konijn… en we sterk neigden naar optie 3 kwamen we toch tot het besef dat optie 2 een betere optie was voor onze toekomst. Het stukje land is eigenlijk waardeloos voor ons als we het extra aangeboden stukje daaronder met de watertank niet aan kunnen kopen. Recht van overpad naar niets heeft ook geen toegevoegde waarde. Het enige punt bij optie 2 is dat er een nieuwe verdeling van de grondstukken moet komen. Anders grenst ons huiskavel bij de aanvraag voor een bouwvergunning, te weinig aan de weg. Een half jaar geleden is een tekening gemaakt met binnengrenzen van het grondstuk voor 3 deelgebieden. Omdat wij die indeling nodig hebben voor ons project hebben wij destijds de pittig geprijsde rekening voor de landmeter zelf betaald. Ruim 600 euro voor 2 lijntjes. Schande spraken we er van. Deze keer zijn de kosten voor aanpassing voor de verkoper. Dat is vast goedkoper voor hem dan optie 3.
Optie 3 is altijd nog een optie als 30 november niet gehaald wordt. Er zijn op dit moment geen andere grondstukken in de verkoop die voor ons geschikt zijn en als er nog een bedrag in mindering wordt gebracht op de koopsom hebben we zeker een mooi stuk voor een mooie prijs. We zijn er alleen verschrikkelijk klaar mee dat het allemaal zo lang moet duren. En dat we elke keer weer moeten nadenken over wijzigingen en ander gepruts.
Morgen, maandag de 23e zal Rogier contact opnemen met de verkopend makelaar en hem heel duidelijk maken dat wij klaar zijn met alle konijnen en extra tijd die nodig blijkt te zijn. Wij gaan akkoord met optie 2 en zijn benieuwd naar de prijs die de verkoper als compensatie aan zal bieden. Als laatste moet dit alles geregeld zijn op de datum die we afgesproken hebben in de verlenging. Dat betekent dat de verkoper en de verkopend makelaar nog 8 dagen hebben……
Zucht…..
Hopelijk gaat dit het goed komen.