De oplossing van de IKEA-puzzel

21 maanden na het begin van de bouw zijn alle huisjes af. Alleen nog wat kleine puntjes in de “i”. Zo komt bijvoorbeeld elektricien Freddy vanmiddag nog even langs voor het afstellen van de dimmers en het aansluiten van de laatste apparatuur in de keuken van het achterste vakantiehuisje. Dan zijn de huisjes, maar ook de interieurs klaar voor de eerste gasten.

Het samenstellen en inrichten van het interieur werd een belangrijke taak voor ons afgelopen jaar. Voor de keuken, de kasten en van-alles-en-nog-wat kregen we hulp van de Grote Blauwe Winkel. De hulp bestond voornamelijk uit de digitale uitnodiging om de dozen met onderdelen die we besteld hadden, op te komen halen bij het afhaalpunt aan de andere kant van het eiland. Ik ben de tel kwijtgeraakt hoe vaak we daar kwamen, ze begonnen ons al aardig te kennen.

Vooral voor de praktische meubels blijkt de Grote Blauwe Winkel een onverwacht goede partner. Nadat we gewend waren om de gebruiksaanwijzingen en bouwtekeningen op de juiste manier te lezen, ontstonden uit de dozen met onderdelen al snel keukens, kledingkasten, schoenenrekken, trapjes, plankjes, etagère meubeltjes, badkamerkasten, tuintafeltjes en kapstokken voor de 3 huizen.

En nu is het klaar. De voorlopig laatste dozen met de onderdelen voor loungebedden voor buiten gaan naar Casa Gerard totdat de eerste gasten daadwerkelijk komen. Ons restte nog één taak. Tijdens het in elkaar zetten van alle meubels krijg je geheel volgens bijgevoegde beschrijving een set onderdelen mee. Omdat je soms meubelen voor verschillende doeleinden in elkaar zet, worden vaak kleine onderdelen extra meegeleverd. Ook gebeurde het af en toe dat er in de zakjes met onderdelen stiekem een extra onderdeeltje was geteld. We stelden ons dan voor dat er ergens op de wereld, waarschijnlijk tegen een zeer geringe vergoeding een inpakker schroefje voor schroefje en spijkertje voor spijkertje de zakjes uit zat te tellen. Dag-in-dag-uit zakjes vullen met in ieder geval genoeg materiaal. Tja, dan gaat er wel eens een schroefje teveel in het zakje. Wij noemden hem oneerbiedig de “niet-zo-oplet-inpakchinees”. Ergens moet er ook een soort controle over het systeem hebben plaatsgevonden, we zijn namelijk bij alle meubelen nooit een onderdeeltje tekort gekomen. Zoals gezegd hielden we steevast na het in elkaar zetten van de meubelen kleine onderdeeltjes over. En als je 3 huizen inricht zijn dat na een jaar schroeven, schuiven en spijkeren een heleboel kleine onderdeeltjes.

Deze week was het tijd om de grote IKEA-puzzel af te maken. Anita is van de administratie, alles wordt geteld en moet kloppen. Zo ook bij de IKEA-puzzel. Alle resterende onderdelen werden soort bij soort gelegd. Daarna de vraag: Gaan we dit ooit nog gebruiken? Of kunnen we het ook ergens anders voor gebruiken. Na een uurtje stoeien ontstonden er 3 afdelingen. Eén krat met onderdelen die we als reserve houden, een heleboel losse schroefjes en spijkertjes die bijgemengd kunnen worden in de schroefjes-en-spijkertjes-vakkenkast in Casa Gerard en een grote zak met onderdelen die we zeker niet meer gebruiken en die weg kunnen. En bij het sorteren van zoveel ongebruikte onderdeeltjes dwalen mijn gedachten onbewust af naar de wonderlijke reis die al deze onderdeeltjes al hebben afgelegd.