Na een koeler dan verwacht voorjaar is de afgelopen weken de zomer in alle hevigheid losgebarsten. Het is warm. Te warm om verder te klussen in de tuin.
Door de Noordoostelijke passaatwind en de ligging in de oceaan is het klimaat op La Palma niet vaak extreem. De passaatwind voert jaarrond relatief koele vochtige lucht aan. Dat maakt het weer bij ons een stuk aangenamer dan in bijvoorbeeld het zuiden van Marokko, dat op dezelfde breedtegraad en ongeveer 500 kilometer naar het oosten ligt. In het zuiden van Marokko heerst een woestijnklimaat met in de zomer vaak temperaturen van ruim over de 40 graden en jaarrond vrijwel geen regenval. Op La Palma is het gemiddeld in de winter tussen de 15 en 20 graden en in de zomer rond de 25 graden. In de winter regent het voornamelijk aan de noord- en oostkant van het eiland en kleurt het eiland groen. Afgelopen winter was een gemiddelde winter. Bij ons viel ongeveer 200 millimeter. Dat is ongeveer een kwart van de hoeveelheid die in Nederland jaarlijks valt. In de zomer regent het vrijwel nooit.
Afgelopen 2 weken hadden we te maken met een weersverschijnsel dat we in Nederland niet kennen. De hoogste top van La Palma steekt 2426 meter uit boven de oceaan. In eerder blogs schreef ik al hoe dit zorgt voor veel verschillende klimaatzones op het eiland. Door dit enorme hoogteverschil kun je ook duidelijk waarnemen dat de lucht is opgedeeld in verschillende luchtlagen.
Die luchtlagen hebben soms een heel eigen karakter. Zeker als de ene luchtlaag wordt aangevoerd uit het noordoosten en een hogere luchtlaag uit het zuidoosten. Dit is wat afgelopen weken gebeurde. De onderste luchtlaag werd aangevoerd met de passaatwind en bracht koele vochtige lucht mee vanuit het noordoosten. Daarboven kwam een oostelijke stroming op gang van zeer droge warme lucht uit de woestijnen van zuid Marokko en de Sahara. De laag met hete droge lucht en vaak wat stof uit de woestijn heet Calima. Warme lucht stijgt op en koude lucht daalt.
De warme luchtlaag kan moeiteloos boven de koele lucht blijven hangen zonder dat de lagen zich vermengen. De scheiding lag begin deze week op ongeveer 1000 meter hoogte. Dat betekende voor ons aangename temperaturen rond de 24 graden. In deze smalle luchtlaag van vrij vochtige lucht ontstaan makkelijk mist en lage wolken. De wolken in de onderste vochtige luchtlaag heten Bruma. Onderstaande foto is een prachtig voorbeeld, genomen door eilandgenoot Hans Schop uit Puntagorda.
Heel langzaam kwam de luchtlaag met warme droge lucht lager en lager en de wolken die eerst nog boven ons lagen werden verdreven.
Toen we begin deze week naar El Paso reden merkten we het verschil. El Paso ligt op ongeveer 750 meter boven zeeniveau. Het was er heet, een graad of 35. Nog geen 2 kilometer verder en slechts 300 meter lager in het naburige Los Llanos was het 10 graden koeler.
Inmiddels heeft de warmere laag ook ons bereikt. Het is overdag tussen de 30 en 35 graden en enorm droog. Voor verkoeling zijn we gisteren naar de haven van Tazacorte gereden. 500 meter lager met een koel briesje uit zee.
Heel interessant is deze uiteenzetting over
de verschillen in luchtlagen en temperaturen.
Prachtig uitgelegd !! Heel veel succes met de verdere verbouwing !! Xx