Entree

We zijn duidelijk in een nieuwe fase van ons project aangekomen. De verhuur aan vakantiegasten gaat prima. Vooral Siepko en Marjan van Oceaanzicht.nl doen hun best en de kalender stroomt gestaag vol met boekingen voor de vakantiehuisjes.

Ook is onze website inmiddels helemaal klaar. Met hulp van meerdere enthousiaste bloglezers en familie hebben we er een mooi geheel van gemaakt. We zijn er best trots op. Ook op onze eigen website zijn de beide vakantiehuisjes te boeken en op de boekingskalender is te zien dat het tot het einde van maart al bijna niet meer mogelijk is om één van de huisjes te reserveren.

Met al die gasten in aantocht is het natuurlijk belangrijk dat ze de vakantiehuisjes kunnen vinden. De weg waaraan we wonen heet de Camino La Planta. De afslag vanaf de hoofdweg ligt een beetje verscholen onder een grote palmboom. We hebben in het verleden al gemerkt dat zelfs lokale toeleveranciers het weggetje meestal niet kennen. Voor gasten hebben we hiervoor een routebeschrijving met een kaartje gemaakt. Onze gasten gebruiken een afslag vanaf de Camino La Planta. Net voordat de weggetje ophoud en overgaat in een wandelpad, gaat de oprit naar de gastenparkeerplaatsen met scherpe bocht tussen twee natuurstenen muren omhoog. De oprit is de afgelopen jaren in meerdere fasen gemaakt en wordt niet alleen door onze gasten maar ook af en toe door de bouwlui van onze buren gebruikt. Om onze gasten duidelijker te maken waar de entree naar hun gastenhuis Casa Alegría of Casa Afuera is, hebben we geheel volgens lokale traditie een bord gemaakt van beschilderde aardewerk tegels.

Nu de vakantiehuisjes en de tuinen er omheen af zijn, hebben wij tijd voor andere klussen. Tijdens het hele proces van de bouw hebben we hulp gekregen van verschillende vrienden uit de buurt. Omdat wij nu wat meer tijd hebben, werd het tijd om hen te helpen. Voor wat hoort wat. Zo hielpen we tuinhulp Barbara met de bosmaaier en hielpen we een paar weken terug Kees en Alice met hun tuin. Kees heeft geholpen met het optuigen van de pergola’s bij de vakantiehuisjes en zo’n pergola leek hem ook wel wat. Tussen de mango- en sinaasappelbomen van hun tuin maakten we eerst een betegeld terras en daarna op dezelfde manier als bij ons een houten pergola.

Tijdens de klus bij Kees en Alice merkten we dat ook bij ons het winterseizoen is ingegaan. Winter op La Palma betekent kortere dagen en een grotere kans op regen. Dit alles overigens bij temperaturen overdag tussen de 17 en 22 graden. Wij klagen niet. Die kans op regen moet je overigens niet overschatten, de meeste dagen zijn op ons deel van het eiland zonovergoten. Maar de kans op regen neemt richting de winter toe en afgelopen maand werden we twee periodes getrakteerd op een royale bak hemelwater. Getrakteerd inderdaad, de regen is in ons droge klimaat zeker welkom en maakt het eiland weer groen. Het vulde ook de grote waterbassins op het eiland na een droge zomer. Helaas reageerde ons grote waterbassin boven Casa Gerard precies omgekeerd. Waar we, voordat de regen kwam, een goed gevulde opslag hadden, liep het reservoir na de laatste regenbui in rap tempo leeg….

Het waterniveau daalde gestaag terwijl we geen water gebruikten. Ergens moet de overvloedige regen iets in de ondergrond onder het reservoir hebben verschoven. We zagen geen water wegstromen, maar hadden geen andere keus dan het hele bassin leeg te laten lopen. 450 kuub water ging terug de berg in.

Broer Marcel kwam vorige week helpen. Het water was al gezakt tot bijna op de bodem en om de oorzaak van de leegloop te achterhalen moest het reservoir leeg en schoon. Gewapend met schep en emmers ging de laatste blubber van de bodem, tot er langzaam een flinke scheur zichtbaar werd. We hadden al eens van buurman Alexi begrepen dat ons bassin, net als vele andere bassins, vroeger eigenlijk niet gefundeerd werd. Iedere tank is wel een beetje lek en als het te ernstig is, dan zette je vroeger (toen het water nog vrijwel niets kostte) de toevoer iets verder open. Inmiddels is het water schaarser en om te voorkomen dat er teveel water zou wegstromen, hadden wij 3 jaar geleden het hele reservoir grondig dichtgesmeerd met een water afdichtende pasta. Niet goed genoeg, blijkbaar. We gaan de gaten en de scheur vullen en hopen maar dat het goed genoeg is voor de komende jaren. Volgende week kan de kraan weer open en gaan we het beleven.

En zo stroomt niet alleen het bassin, maar ook onze agenda weer vol richting het einde van het jaar. Het afmaken van de hottub in onze eigen tuin moet nog even wachten. Helaas… de vorm aan de binnenkant is al afgetekend en de blokken voor de vulling liggen er al naast. Eerst het grote reservoir, dan de hottub. Hopelijk voor de kerst….