Espera, espera….

Over onze plannen is weinig te melden. We zitten al enige tijd te wachten tot alles bij het kadaster geregeld is. Dan kunnen we het definitieve koopcontract tekenen. Op dit moment gebeurt er niet veel op La Palma. De Spaanse regels zijn van toepassing. Dat betekent dat men alleen op pad mag naar de supermarkt en de apotheek. Zelfs al zou er vooruitgang zijn, is het niet mogelijk om die kant op te gaan. Dat begrijpen we en daarom blijven we in de wachtstand.

Dus, tijd voor Spaanse les. Als we daar gaan wonen moeten we minimaal wat Spaans kunnen. Perfect Spaans spreken gaat ons niet lukken, we hebben allebei geen talenknobbel. Toch is het wel fijn om jezelf verstaanbaar te kunnen maken en de basis te verstaan. Inmiddels hebben we 20 lessen gehad bij de Volksuniversiteit Baarn. Ik heb een aantal jaar geleden al eens 10 lessen: Spaans voor op vakantie gevolgd. Een beetje basis hebben we.

Alleen het vervolg na die lessen blijkt toch lastig te zijn. Omdat het begin van het project traag verloopt is de motivatie soms ver te zoeken. We zijn wel met de boeken gaan zitten en oefenen met de duolingo-app. Ook merken we de taal beter leren als we daar zijn. We beseften ons wel dat als we toch moeten wachten, we nu alle tijd hebben om Spaans te leren.

Via de les kregen we al het advies om Spaanse Netflix series te kijken. Wij hadden alleen geen Netflix. Nu toch maar een abonnement afgesloten. Helaas is onze tv niet geschikt om het signaal te ontvangen. Maar, we hebben nog een HDMI-kabel. Dus laptop aan de tv gekoppeld en jawel, we hebben beeld en Spaans geluid. Met alle virus-perikelen is er nu voldoende tijd om eens lekker uitgebreid Spaanse series te volgen. Op dit moment volgen we La casa de papel. Met de ondertiteling en google-translate erbij proberen we het Spaans te begrijpen. La casa de Papel kun je vertalen als Het huis van papier. Wij hebben ook huisjes getekend op papier. Die liggen bij de architect. Alleen hebben we van hem al een paar weken niets gehoord. Esperamos…

Elk bericht van ons blog zetten we in een categorie. We twijfelen of dit bericht in de categorie “voorpret” valt.

Gisteren/zondag zijn we er nog even tussenuit gegaan. Met gepaste afstand Marjolein haar nieuwe stekkie bekeken in het bos bij Ermelo. Daarna tijd voor een wandeling over de hei in de buurt. Met Frank Wandelt, wolken, een maartse wind en warme thee aan het eind.

1 gedachte over “Espera, espera….”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven