Het ongeschreven verhaal

Zes jaar geleden begonnen we met de eerste stappen om op het prachtige eiland La Palma een nieuw bestaan op te bouwen. Al snel begonnen we dit blog om iedereen op de hoogte te houden van ons project. Het blog werd geen chronologisch verhaal waarin we stap voor stap uitlegden wat we deden. We probeerden juist losse verhalen te schrijven over wat ons overkwam en hoe verwonderd wij vaak waren over het bochtige pad dat wij moesten nemen om ons project vorm te geven. Vaak was er veel te vertellen en plaatsten we elke week een verhaaltje over wat ons bezighield. De laatste maanden zijn er minder blogs. Wat ons vooral bezig hield mochten wij niet vertellen. Het ongeschreven verhaal begon 868 dagen geleden.

868 dagen, zo’n tweeëneenhalf jaar geleden. We woonden al op La Palma in het huurhuisje even onder ons grondstuk. De vulkaan blies zijn laatste rook en as uit en wij waren af en toe bezig op ons grondstuk met de voorbereidingen van de bouw van ons project. We woonden nog maar een paar maanden op La Palma. In het voortraject hadden we vanuit Nederland alle plannen zorgvuldig uitgewerkt en we hadden voor ons woonhuis alvast een bouwvergunning aangevraagd. Omdat we niet helemaal zeker waren van de bouwkosten voor de vakantiehuisjes, wilden we de bouwvergunningen hiervoor pas aanvragen nadat we een akkoord hadden met onze aannemer Oscar. Gelukkig zag Oscar na 7 gesprekken over het bouwbudget mogelijkheden om ook de vakantiehuisjes voor ons te bouwen en gaven we onze architect de opdracht om ook hiervoor de vergunningen aan te vragen. Het was 14 december 2021.

Het aanvragen van een bouwvergunning duurt op La Palma meestal tussen de 6 en 12 maanden. Hoe de procedure precies loopt kon niemand ons vertellen, maar we begrepen uit verhalen van vrienden op ons eiland al dat de termijn ook wel eens iets langer duurde. Het was ook hierom dat wij bij de aankoop van ons grondstuk een gebied hadden uitgekozen waarop het bouwen van huizen is toegestaan. Ons grondstuk ligt in de uitbreidingszone van het dorpje La Punta en het bestemmingplan laat hier toe dat je zowel woonhuizen als vakantiehuisjes mag bouwen. De aanvraag van onze vergunning zou volgens ingewijden geen probleem moeten opleveren.

Rond de periode van de aanvraag van de bouwvergunning voor de vakantiehuisjes kwam, geheel volgens deze prognose, de bouwvergunning voor ons woonhuis binnen. Aannemer Oscar had er al op gerekend en eind januari stonden bouwvakkers Jorge en Angel met een bus vol materialen op het terrein om te beginnen. Samen met Oscar werden de contouren van ons huis uitgetekend en kon de bouw beginnen.

Het is ook de periode dat de vulkaan was gestopt. Voor veel eilandbewoners zal er een nieuw huis gebouwd moeten worden en met de wereldwijd toch al oplopende materiaalprijzen komt Oscar met het voorstel om ook al vrij snel te beginnen met de bouw van de vakantiehuisjes. Het bouwen van 3 huizen naast elkaar heeft voor hem natuurlijk voordelen. En op deze manier kan hij alvast alle materialen tegen de oude tarieven inkopen en lopen we later niet tegen hogere materiaalkosten aan. En die bouwvergunning van de vakantiehuisjes….ach die wordt vast binnenkort afgehandeld. Bovendien, op La Palma wordt wel vaker gebouwd zonder alle vergunningen. Wij zien het allemaal wel zitten. Op deze manier komt ons project in een stroomversnelling en wie zijn wij om de gebruiken van ons nieuwe thuisland te negeren. Kwestie van integratie.

De bouw verloopt op wat kleinigheden na voorspoedig en aan het eind van 2022 is ons huis zo ver af dat wij kunnen verhuizen van ons tijdelijke huurhuisje naar ons nieuw gebouwde huis. Inmiddels zijn de contouren van de vakantiehuisjes al duidelijk zichtbaar. Zo zichtbaar zelfs dat we op de satellietfoto’s van de Spaanse overheid de eerste bouwactiviteit al terugzien. En nog steeds is er geen bouwvergunning….

We hebben al wel contact gehad met Doris. Zij werkt op de afdeling bouwzaken bij de gemeente Tijarafe, de afdeling die de bouwvergunningen afhandelt. Toevallig kwam zij langs toen onze nieuwe buren een vraag hadden over de plaatsbepaling van hun huis op het naastgelegen kavel. Ze zag dat wij al bezig waren met de bouw en wou ons graag even spreken. Angstig melden we ons onderaan onze oprit om vervolgens geheel volgens Palmese traditie niets te horen over het feit dat we al waren begonnen met de bouw, maar dat we toch vooral aan het eind van de bouw de aansluiting van de oprit weer netjes moesten achterlaten….pfff

De reden dat de bouwvergunning voor de vakantiehuisjes op dat moment vertraging opliep lag bij de registratie van het bouwperceel. Al tijdens de aankoop was duidelijk dat één van de gebiedsdelen waarop we de vakantiehuisjes bouwen, niet op de juiste manier in het kadaster stond. Een aanpassing die voor rekening kwam van de verkoper, maar die wel zo’n 9 maanden op zich had laten wachten. Dit moest volgens de geldende procedures eerst worden opgelost. En omdat de regel is dat je op La Palma slechts mag bouwen op 1 kadastraal kavel, moest daarna een samenvoeging van de verschillende kavels plaatsvinden, voordat de procedure voor de aanvraag van de bouwvergunning in gang werd gezet. En zo’n samenvoeging…weer 9 maanden. De bureaucratie is af en toe gekmakend, niet alleen voor ons, maar ook voor de Palmeros.

Zo kwam het dat Doris van bouwzaken een paar maanden na haar bezoek aan ons kavel kwam met het voorstel om maar vast te beginnen met de afwikkeling van de aanvraag. Die aanpassing in het kadaster kwam vast binnenkort wel voor elkaar en dan kon de bouw (waarvan zij wist dat deze al lang was begonnen) officieel doorgaan. Ze gaf dit door in een uitgebreide mail aan onze architect Manolo. Helaas bleek onze architect iemand van de strakke regeltjes en de keurige normen. Toen hij officieel hoorde dat de gemeente had geconstateerd dat de bouw al was begonnen, diende hij zijn ontslag in. Natuurlijk wist hij dat Oscar al was begonnen aan de vakantiehuisjes. Hij was zelfs al eens komen inspecteren. Maar blijkbaar wou hij officieel geen vuile handen maken en moesten wij op zoek naar een nieuwe architect. Het is inmiddels januari 2023 en de bouw van de vakantiehuisjes zit in de afrondingsfase.

Gelukkig bood Oscar uitkomst. Bevriende architect Manuel zou de klus overnemen. En een groot bijkomend voordeel is dat Manuel Doris van bouwzaken goed kent. Nu zou de vergunning vast snel komen. Intussen maakten we ons wel steeds meer zorgen. De vakantiehuisjes zijn bijna klaar, maar officieel mogen ze er nog helemaal niet staan. Wat als er iemand vanuit de overheid toevallig op die steeds duidelijker luchtfoto’s gaat kijken en zegt dat we moeten stoppen met bouwen of…nog erger dat we een flinke boete moeten betalen wegens illegale activiteiten. Of wat als er iemand uit de buurt ziet dat er illegaal wordt gebouwd en een klacht indient. Van een vriend op La Palma weten we dat dergelijke procedures kunnen resulteren in flinke boetes… We houden onze omgeving nog meer te vriend en houden onze adem in.

Gelukkig weet Doris van Bouwzaken ons te melden dat zij onze situatie in de gaten zal houden. Een officieel gedoogbesluit zullen we niet krijgen, maar mochten er klachten komen, dan gaan die nog verder onder op de stapel dan onze bouwvergunning.

In de maanden erna komen er verkiezingen aan. En de uitkomst van de verkiezingen betekent dat we een nieuwe burgemeester met een nieuwe hofhouding krijgen. De oude burgemeester wordt niet meer geacht om lopende zaken af te wikkelen en de nieuwe burgemeester zal zich eerst moeten inlezen voordat er bijvoorbeeld nieuwe vergunningen worden afgegeven. En je raadt het al: net nadat Manuel officieel is ingeschreven als onze nieuwe architect, wordt het bestuur op het gemeentehuis zodanig gewisseld dat we nogmaals 4 maanden vertraging oplopen.

Met de bestuurswisseling komt er ook een nieuwe jurist op het gemeentehuis. En juist deze jurist blijkt de enige schakel die nog een handtekening onder onze bouwvergunning moet zetten. Alleen blijkt de jurist niet zo goed op de hoogte te zijn van de regels omtrent de vergunningen van de bouw van vakantiehuisjes in dorpsuitbreidingsgebied. Hij durft geen goedkeuring te geven aan ons bouwproject en moet navraag doen bij de regelgevende instanties in Spanje. Waar hij zich vooral zorgen over maakt is of wij voor de bouw geen milieueffectrapportage zouden moeten maken.

Intussen loopt de spanning bij ons op. Gaat dit allemaal wel goedkomen? We zijn dan inmiddels een kleine 2 jaar bezig met de aanvraag en er komen telkens opnieuw vreemde hobbels op het pad, zal er ooit een bouwvergunning voor de vakantiehuisjes komen? En als wij geen bouwvergunning krijgen, hoe strafbaar zijn wij, zeker als wij binnenkort beginnen met de verhuur? De vakantiehuisjes zijn inmiddels bijna helemaal klaar. En de bodem van ons budget is in zicht. We zullen verder moeten met de laatste loodjes van de bouw en ook de verhuur, maar met een brok in onze kelen.

We worden nog meer met onze neus op de feiten gedrukt door de brand in de bossen boven ons grondstuk van afgelopen juli. Wat gebeurt er als alles afbrandt? Huizen die er niet mogen staan zijn ook niet te verzekeren. Hangt onze toekomst op La Palma aan een zijden draadje?

Ook een gesprek met de nieuwe burgemeester levert ons geen nieuws op. We moeten afwachten totdat alle procedures zijn doorlopen en we antwoord hebben van de jurist. We spreken samen af dat we eigenlijk geen keus hebben en maar gewoon door moeten gaan met ons project. Op hoop van zegen. We zetten alles op alles om in ieder geval geen klachten te krijgen en besluiten het hele onderwerp in ieder geval buiten ons blog te houden. Je weet maar nooit wie er mee leest!

Als rond de kerst onze Eerste Echte Gasten vakantie vieren in de vakantiehuisjes ligt er nog steeds geen bouwvergunning. Blijkbaar lukt het de jurist niet om een bindend wetsartikel te vinden waarin aangegeven wordt hoe wij onze bouwvergunning moeten krijgen. Navraag bij Rogier, die ons ons hele project al bijstaat, levert binnen 2 dagen een zeer duidelijke wetstekst op van de architect die de betreffende wet heeft helpen schrijven. Gefeliciteerd, bij jullie is geen aanvullende rapportage nodig…..alleen de jurist op het gemeentehuis is niet overtuigd. Hij wil voor de zekerheid een second opinion van de eilandregering….en dat zal weer enkele maanden duren.

De spanning bij ons bereikt een nog hoger niveau. We slapen er slecht van. Langzaam raken we het plezier in ons mooie project steeds meer kwijt. Cynisch maken we onderling grapjes na elke nieuwe teleurstelling in de trant van: wat is het verschil, we hadden geen bouwvergunning en we hebben nog steeds geen bouwvergunning. De verhuur gaat ondertussen erg goed en de vakantiehuisjes worden gretig geboekt. Vrijwel alleen via ons eigen netwerk, adverteren is natuurlijk helemaal uitgesloten. Hoewel de bouw van de huisjes helemaal is voltooid, laten we de bouw van het zwembad even op zijn beloop. Je weet maar nooit wat ons verder nog wacht voor het einde van ons project.

En dan ineens na 868 dagen, zo’n tweeëneenhalf jaar na de aanvraag, krijgen we bericht vanuit het gemeentehuis. Er zijn geen bezwaren gevonden en de bouwvergunning van de reeds gebouwde huisjes kan worden afgegeven. Het rapport is onderweg. Een stoffig rapport. Eerst uit de vulkaan, daarna uit de vele laden op het gemeentehuis. 20.831 uren stof.

Zijn we blij? We zijn vooral opgelucht. Een enorme hobbel is genomen. Een periode die steeds meer in het teken stond van stress kan worden afgesloten. Ja, we zijn blij. Blij dat onze plannen officieel door mogen gaan. Blij dat we mogen blijven. Blij dat we een toekomst op gaan bouwen op La Palma. Pffff