We zijn de afgelopen weken lekker bezig geweest op ons grondstuk. Zo lekker bezig dat het schrijven van een blog er bij in geschoten is. De voorbereidingen voor de bouw zijn eigenlijk klaar en twee weken geleden hebben we de contracten voor de bouw getekend. Oscar gaat eerst ons huis en daarna de 2 vakantiehuisjes bouwen.
We verwachten dat hij volgende week gaat beginnen. Lang moesten we wachten op de inschrijving in het Registro voordat de bouwvergunning bij de gemeente kon worden afgerond. Daar kwam vorige week schot in en als de hele papierwinkel voor de aanvraag van de bouwvergunning bij de gemeente ligt, wil Oscar alvast beginnen. Het is een voordeeltje dat speelt door de uitbarsting van de vulkaan. De gemeente blijkt minder kritisch te zijn met het uitgeven van bouwvergunningen omdat er veel gebouwd moet worden voor mensen die hun huis zijn kwijtgeraakt.
Intussen zijn wij verder gegaan met het opknappen van Casa Gerard en de watertank. Het is de bedoeling om in Casa Gerard de spullen op te slaan die we voorlopig niet nodig hebben in ons huis. Ze staan nog in opslag in de achterkamer van het 2e huisje van Aguate. We begonnen op het dak. Op het dak staat een rand van holle betonstenen. Die zijn natuurlijk niet waterdicht. En als we onze spullen in Casa Gerard willen zetten, is het natuurlijk belangrijk dat het huisje waterdicht is. We doen het op de manier die Tibor gebruikte tijdens de bouw van de natuurstenen tussenmuren. Op de rand komt een cement “torte” zoals Tibor deze noemde. We voeren alle bouwmaterialen aan met de kruiwagen over het randje van de watertank. In het zonnetje op het dak mengen we met de hand het cement. Een prima resultaat na een leuke klus.
Vervolgens was het zaak om scheuren in de muren te restaureren. Er zat een flinke scheur in de bovenrand van het waterbassin. Die loopt ter hoogte van het dak van Casa Gerard. Blijkbaar is het zware betonnen dak van het huisje een beetje verzakt en heeft het de wand van het waterbassin kapotgetrokken. Dat moet worden losgebikt en opgevuld. Ook in de buitenmuren van Casa Gerard zitten flinke scheuren. We hadden al met Oscar overlegd hoe we dit aan moeten pakken. Oscar heeft gelukkig een optimistische instelling en hij adviseerde ons de gaten zo veel mogelijk te dichten. Waarschijnlijk zitten de scheuren en gaten er al een tijd in en is het verzakken inmiddels al over. En als het later toch nog niet voldoende blijkt, kunnen we altijd de constructie van binnen nog wat verstevigen. Hij kan daar wel mee helpen. Inmiddels is Anita volleerd betonmengster geworden en ook het dichtsmeren van de gaten en scheuren gaat prima. Eerst voorzichtig vanaf de grond maar later ook heel dapper op de ladder. Een prima resultaat voor beginners. Het zou mooi zijn om Casa Gerard helemaal strak af te stucen. We hadden in de planning bedacht om het huisje mooi af te werken en te schilderen in een passende kleur. Na de offerte van Oscar hebben we daar nu even geen geld voor. En dat zijn ook dingen die wel later kunnen. Daarnaast gaat de mooie afwerking een stuk sneller als we elektriciteit tot onze beschikking hebben, zodat we niet alles met het handje hoeven te mengen.
Nadat Casa Gerard waterdicht was hebben we de uit Nederland meegebrachte stellingen opgebouwd. De dozen uit het 2e huisje van Aguate kunnen die kant op. Nu maar hopen dat het dak een beetje dicht is. Het is de bedoeling om de bovenkant en ook het waterbassin af te smeren met een waterdichte pasta. Omdat de vulkaan onophoudelijk as blijft uitspuwen en wij af en toe ook een laagje meekrijgen, is het verstandig om hiermee even te wachten. En ook hierbij is het wel makkelijk als we de elektriciteit kunnen gebruiken die Oscar gebruikt bij de bouw.
De volgende stap werd het snoeien van de bomen op ons grondstuk. Sinds we hier zijn hebben we de overgebleven avocadobomen water gegeven en de 7 boompjes waar nog bladeren aan zaten begonnen nieuwe scheuten te krijgen. Maar er zaten nog veel dode takken aan. Omdat wij ook niet goed weten of de boompjes een kans hebben om te overleven hadden we Hans gevraagd om langs te komen om samen naar de boompjes te kijken. Hans heeft een avocado-plantage in het naburige Puntagorda. De avocado-kenner keek hoofdschuddend naar de halfdode boompjes en zijn oordeel was vlot geveld: als wij hopen op de oogst van avocado’s kunnen we beter nieuwe boompjes planten. Maar omdat wij deze bomen niet voor productie willen gaan gebruiken hebben we, heel eigenwijs, de dode stukken eruit gezaagd en hopen we dat ze het gaan redden. Het ziet er in ieder geval groen uit en het begin van onze eerste tuin is er.
Na de Avocado’s waren de overige bomen en struiken op ons terrein aan de beurt. Het grondstuk is zeker aan de randen flink overwoekerd. hier en daar staan halfdode amandelbomen, overwoekerd met allerlei onbekende klimplanten. De amandelbomen blijken keihard. Zelfs de kettingzaag die we van Alexi hebben geleend, komt er maar moeilijk doorheen. Maar gelukkig is er hulp gekomen. Afgelopen vrijdag is Jeroens broer Marcel voor een werkvakantie naar La Palma gekomen. En hij gaat niet weg voordat de laatste amandelboom is gesnoeid en en het snoeihout netjes is opgestapeld.
Fijn dat jullie de avocado boompjes een tweede kans geven.
Leuk om te zien hoe alles op zijn plek begint te vallen. Wat een prachtig project wordt het. Je kunt zien dat jullie er echt van genieten