Sinds we hier wonen zijn we bezig met het opruimen van ons terrein. Afgelopen week waren de randen van het perceel aan de beurt. Op veel plekken staan verwilderde amandelbomen begroeid met mos en klimplanten. Het hoekje naast de watertank was een warboel van struiken en dood hout. We konden eigenlijk niet eens zien hoe het kavel er daar uitzag. We hebben nog geen plannen met het stukje perceel, maar het ligt op een mooie plek. Een flinke klus en broer Marcel kwam ingevlogen voor hulp.
Met Jeroen aan de kettingzaag hadden de amandelbomen en de struikjes geen schijn van kans. De dikke stukken hout zagen we in stukken om later in de kachel op te branden. De rest wordt door Marcel en Anita verzameld. Marcel is al snel zo bedreven in het breken van de kleinere takken dat een hakselaar het werk niet beter had kunnen doen. Misschien kunnen we de fijngemaakte takjes later ook wel gebruiken om rond de bomen te strooien.
Langzaam komt het terrein tevoorschijn. Een mooi plateau waar we prima een paar boompjes kunnen planten. Op de hellingen rond het plateau liggen veel losse stenen die we later goed kunnen gebruiken voor de bouw van een muur achter de vakantiehuisjes.
Ons grondstuk is groot. 7000 vierkante meter. Om de verschillende plekken op het terrein aan te duiden geven we ze de namen van de mensen die er iets mee van doen hebben. Zo hebben we Casa Belg, Casa Gerard met de Tuin van Gerard en Antonio’s paadje, het paadje dat Antonio met de kleine Pala heeft gemaakt boven de vakantie huisjes, naar Anita’s groentetuin. Natuurlijk moet ons nieuw ontdekte terrein naast de watertank worden genoemd naar haar ontdekker. Omdat we samen met Marcel veel verhalen ophaalden over ontdekkingsreizigers die vroeger de wereldzeeën overzeilden, en omdat Marcel een voorliefde heeft voor Latijnse talen, noemen we ons nieuw ontdekte terrein Terra Marcellis.
Natuurlijk kwam Marcel niet alleen om te werken. We hebben afgelopen week veel van het eiland gezien. Natuurlijk is de vulkaan een attractie van formaat. Van dichtbij, vanaf de rand van de Caldera, bij nacht, het blijft natuurlijk een bijzonder fenomeen. Acht weken is de uitbarsting aan de gang. En heel langzaam begint het ergste gebulder wat af te nemen. Wij hopen dat het stofmonster zo snel mogelijk stopt. Marcel kan er geen genoeg van krijgen.
Een paar keer heeft de wind de as van de vulkaan onze kant op geblazen. Een mooie gelegenheid om Marcel iets meer van het eiland te laten zien. Vooral van het uitgestrekte en dunbevolkte noorden. Het zuiden van het eiland is door de vulkaan vrijwel onbereikbaar geworden. Een mooie rit brengt ons op de hoogste toppen van het eiland. Boven de wolken zien we in het zuiden de wolk die de vulkaan uitblaast.
Om La Palma echt te ontdekken werd er afgelopen week natuurlijk ook gewandeld. Een mooie wandeling waarvan wij tot nu toe alleen stukjes hadden gewandeld bracht ons aan de rand van de Caldera. We klauterden omhoog met rechts uitzicht op de vulkaan en links het landschap met bos, boerderijtjes en kleine dorpjes waarin wij wonen. En onderweg natuurlijk een gevaarlijke hindernis: Cerveceria Isla Verde, de Belgische bierbrouwerij.
Afgelopen woensdag was het niet de vulkaan zelf, maar een kennis van Aguate die ons wegjoeg met as en stof. Het dak van ons huis werd schoon geblazen. Een mooie gelegenheid om een wandeling te maken in het vochtige noorden van het eiland. We parkeren bij La Zarza en lopen door dichtbegroeide kloven. Een groter contrast met het droge landschap aan de westkant en de kale bergen bovenop is nauwelijks denkbaar. Het is een wandeling die wij al vaker hebben gemaakt. In de kloof is het stil en meestal erg rustig. Ook dit keer komen we slechts een paar andere wandelaars tegen. Het is sowieso erg rustig op La Palma. Veel vakantiegangers hebben hun vakantie uitgesteld tot de vulkaan er mee stopt.
Gisteren is broer weer terug gevlogen naar Nederland. Hij begon al aardig te wennen. Broer houdt van vegen. In het begin was er elke dag voldoende as en kon hij zich met de bezem prima vermaken. De laatste dagen kwam de wind uit het noorden en hadden we bijna geen as en stof. Vandaag is de wind weer gedraaid en hangt de aswolk weer boven ons. Dat wordt weer vegen. We missen broer nu al.
