Wat hebben we veel gedaan de afgelopen jaren. En wat was december druk met de komst van onze eerste gasten en de laatste puntjes op de i. Met de komst van de eerste gasten werd het ineens rustig. Geen grote klussen meer rond de gastenhuisjes. Een ongekende periode zonder veel afspraken die eigenlijk nog steeds voortduurt.
Voordeel van deze periode is dat we ons heel langzaam gaan realiseren dat het project bijna af is. Regelmatig komen er gasten in één van de vakantiehuisjes en even vaak hebben we een klein dagje werk om de huisjes weer op orde te brengen. Ondertussen kijken we hoe de tuinen langzaam groener worden.
Nadeel is dat er vaak niet genoeg is om een blog over te schrijven. Misschien was niet alleen ons project, maar ook onze energie om over het project te denken en te schrijven een beetje klaar.
Hebben we dan helemaal niets gedaan de afgelopen maanden? Nou ons dagritme is wel veranderd. Geen wekker meer als de zon nog niet op is, maar rustig opstaan met een kopje koffie en wachten tot de zon over de bergkam komt. Als er gasten zijn proberen we hun verblijf zo aangenaam mogelijk te maken. Sommige gasten zijn al blij met wat informatie over winkels in de buurt, met andere gasten hebben we lange wandelingen gemaakt. En tot nu toe vindt iedereen het fantastisch. De huisjes vallen erg in de smaak. De manier waarop we vrijwel zelfvoorzienend omgaan met ons water en de elektriciteit leidt niet zelden tot een rondleiding over de hele finca. Ook vertelden gasten ons dat ze elke middag op tijd terug wilden zijn voor de prachtige zonsondergangen vanaf hun terras. Oude vrienden komen op bezoek en we maken nieuwe vrienden die hun volgende bezoek alvast willen vastleggen. Het verhuren bevalt ons wel.
Naast de omgang met onze gasten zijn we ook toegekomen aan de tuinen rondom ons eigen huis. In de stenentuin tussen ons huis en de vakantiehuisjes hebben alle gevonden en bij elkaar gehoarde cactussen een plekje gekregen, samen met een paar te gekke exemplaren die we kochten in een tuincentrum in de buurt. Tussen de cactustuin en ons huis hebben we een Jacaranda bedacht. Het stekje komt van Barbara, zit nu nog in een klein potje en zal uitgroeien tot een grote paarse boom. Ook de helling voor ons huis heeft deels een stenen bedekking gekregen. Alle stenen die nu nog geen plekje in fundering of muur hebben gevonden kunnen we mooi kwijt als afwerking van de kopse kant van de tuin. De rest van de helling is beplant met kruipende vetplanten en allerlei bloemen.
In de Japanse tuin achter ons huis zijn de eerste plantjes gepoot, hier wacht binnenkort een grotere klus als we de hottub en de vijver af gaan maken. Op het prachtig gelegen noordelijke plateau was de anderhalf jaar geleden aangelegde tuin toe aan een flinke opknapbeurt. De overwoekerde borders zijn schoongemaakt en voorzien van worteldoek tegen toekomstig onkruid. Midden op deze tuin hebben we een Cherimoya geplant. Het onbeduidende frummeltje zal in een paar jaar uitgroeien tot een welige boom met lekkere vruchten. We worden al gewaarschuwd dat de boom zelfs zo welig groeit dat we hem later zullen beschouwen als bijzonder invasief en ongewenst….Dat zien we later dan wel weer.
Om al die nieuwe plantjes water te geven hebben we alweer 2 jaar geleden de grote watertank boven Casa Gerard grondig opgeknapt. Vorig jaar stond het enorme bassin bijna tot de rand toe vol met bergwater dat wij huren van de familie van Alexi. Maar aan het eind van vorig jaar begon het niveau te zakken. Blijkbaar gebruiken wij (samen met de onderburen die volgens ons veel meer water gebruiken) te veel water en kan het kleine stroompje van 2x anderhalve liter water per minuut het bassin niet op niveau houden. Onze watervoorraad zakte van een dikke 400 kuub zo ver terug dat we de leiding voor gechloreerd water van de gemeente moesten aanspreken. Na nieuwe afspraken met Alexi werd de kraan een paar weken op volle sterkte opengezet en in korte tijd zat de grote watertank weer zo vol dat we maar hopen dat de buitenmuren sterk genoeg zijn.
In de tuin van het achterste vakantiehuisje staat nog steeds het opzetzwembad. Vanaf ons terras kunnen we net zien dat er af en toe een gast in ronddobbert. We wachten nog steeds op de zwembadbouwer die nu samen met onze architect een ontwerptekening voor een fraaie infinity pool aan het bedenken is. Hij heeft wel aangegeven dat hij binnenkort zal beginnen, maar we zijn inmiddels ingeburgerd genoeg om te weten dat binnenkort ook best nog een paar maanden kan duren.
Ook het vergunningentraject bij de gemeente blijft voor vertragingen zorgen. Ik hoop daar in een volgend blog een mooi verhaal van te maken met hopelijk een happy end. Helaas is het wel de reden dat we nog even moeten wachten om onze vakantiehuisjes officieel aan te bieden op onze website.
Alles komt me bekend voor, behalve deze zonsondergang, zo mooi
Bodem van zwembad al in zicht
Kussszzz
Wat is het mooi allemaal
Wat een mooie zonsondergang . Wat een verschil alweer met al dat beginnende groen in de tuinen,. 👌
Hopla!
En nou mogen wij er lekker van gaan genieten komende week…
Veel plezier met vrienden en familie in Nederland. Wij passen op de huisjes. 😀
Fijne tijd jullie!
😗
Alice
:)