Tijd voor vakantie

Wat hebben we hard gewerkt, de laatste weken/maanden van het oude jaar. Met hulp van allemaal vrienden, maar meestal met z’n tweeën, zwoegden we door tot onze deadline. Te veel voor woorden, zoals al bleek uit ons laatste blog.

We hadden een royale todo-lijst gemaakt van alle dingen die we af wilden hebben voordat onze Eerste Echte Gasten kwamen. Heel langzaam vinkten we klus voor klus af. En ineens was daar D-Day. Met nog een paar vinkjes op het laatste moment en een paar kleine klusjes doorgeschoven naar later, werd ineens de voertaal op de finca Duits. Met het fris borrelende geluid van het opzetzwembad op de achtergrond konden wij terug naar ons eigen huis.

Zo lang de Echte Gasten in de vakantiehuisjes zijn willen wij alleen bij de huisjes komen om af en toe de planten water te geven. En natuurlijk om onze gasten te helpen bij problemen en vragen over ons prachtige eiland.

We hadden al langere tijd naar dit moment uitgekeken. Even niet meer klussen, eindelijk tijd voor onszelf, een gevoel van vakantie. Tijd om allemaal leuke dingen te gaan doen. Lekker weer eens wandelen, boek lezen of gewoon even helemaal niets en genieten van het uitzicht vanaf het terras bij ons huis.

Ons huis. Het achterste huis op onze finca. We wonen er al weer een jaar, maar vooral de laatste maanden leek het of we meer bij de vakantiehuisjes waren dan bij ons eigen huis. Ook het opruimen was naar het tweede plan verschoven. Dozen met van-alles-en-nog-wat staan overal, kratten met gereedschap en verf stonden in de tuin en ook in de normaal zo gestructureerde opruimschuur Casa Gerard was het een wirwar van materialen. Kortom: werk aan de winkel. De zo gewenste rustig-aan-vakantie was in no-time omgetoverd tot een werkvakantie.

Gelukkig is er deze vakantie geen echte deadline. Op ons gemakje en met op zijn tijd een rustig bakje koffie en Top2000 muziek frissen we ons huis helemaal op, zetten vinkjes achter kleine reparaties die we een jaar geleden nog even hebben uitgesteld en maken ons mooie huis zoals we het destijds bedoeld hadden. Ook de tuin krijgt een flinke opknapbeurt, de bomen zijn gesnoeid en we maken een begin met het verwijderen van het onkruid dat na de laatste regenbuien van december vrolijk opkomt. In Casa Gerard staan de dozen met gereedschappen en verfspullen nog te wachten op een laatste uitzoekklus. Voor een regenachtige dag. Ze staan naast de ongeopende verpakkingen van de kachelbuizen die een paar weken geleden eindelijk binnenkwamen. Ook een klusje dat nog vraagt om een vinkje.

Onze Eerste Echte Gasten hebben hun vakantie er bijna op zitten. Zus Karin en vriend Armando komen ze aflossen. Karin en Armando waren één van de eerste bezoekers uit Nederland. Destijds kwamen gasten nog om mee te helpen op de Finca. Hun noeste arbeid werd vereeuwigd met een eervolle naamsvermelding van de tuin naast ons huis: de Karmando. De Karmando is één van onze terreindelen waar de laatste tijd het minst aan is gedaan. Van de hottub achter in de tuin staat slechts de betonnen basis en hij lijkt in niets op de fraaie hottub die we in de tuin van het eerste vakantiehuisje hebben gemaakt. De decemberregen heeft de rest van de tuin veranderd in een weelderig onkruidparadijs. Natuurlijk hebben we ons voorgenomen om komende week samen met hen echt vakantie te gaan vieren, maar….