Wandeling over de zuidelijke vulkaantoppen van La Palma

Afgelopen week was broer Marcel op bezoek. Natuurlijk kwam Marcel om te helpen met de laatste loodjes van ons project. Over het werken in de tuinen van onze vakantiehuisjes komt een volgend blog. Maar Marcel houdt ook van wandelen. En hoog op de bucketlist stond nog een top-3 wandeling in La Palma.

De zuidelijke staart van La Palma bestaat uit een rug van jonge vulkanen. Alle bekende uitbarstingen van vulkanen op La Palma vonden plaats op deze rug. Inclusief de gewelddadige uitbarsting van de Tajogaite alweer 2 jaar geleden.

De tocht over deze rug van vulkanen is een pittige wandeling van een kleine 19 kilometer met een stevige klim en een nog stevigere afdaling. De wandeling was zo uitdagend dat wij er nog nooit aan toe waren gekomen. Maar broer Marcel is een ambitieuze wandelaar en dit keer zag Jeroen zijn kans schoon om een poging te wagen. De wandeling vergt de nodige voorbereiding. De lange wandeling is geen rondwandeling en Anita vond het prima om de broers weg te brengen naar het beginpunt en later weer op te halen aan het eind van de laatste afdaling.

De wandeling begint even boven El Paso. Waar de tunnel door de Cumbre Nueva begint, volg je een kleine bergpas die je naar het recreatiegebied El Pilar brengt. Tussen een klein Centro de Visitantes en een paar barbecue-plaatsen nemen we afscheid van onze chauffeur en begint onze wandeling omhoog naar de jongste toppen van de zuidelijke bergrug. Hier houdt de bebouwing op, onderweg geen voorzieningen.

Het pad voert ons door dennenbos omhoog. Niet alleen omhoog richting de kale toppen net boven de boomgrens is het uitzicht schitterend, als we achterom kijken zien we de wolken die in het oosten tegen de Cumbre Nueva omhoog klimmen en over de westelijke rand weer wegsmelten. De wolkenwaterval is van bovenaf prachtig. Op de achtergrond steekt de machtige centrale erosiekrater van de Caldera de Taburiente af tegen de strakblauwe lucht.

Al snel komen we aan in het onaardse vulkaanlandschap van de hogere vulkaantoppen. Hoewel we de jongste vulkaan de Tajogaite van bovenaf niet kunnen zien, is duidelijk hoe de laatste vulkaanuitbarstingen het landschap hebben getekend. Over gruizige lavavelden die knisperen als glas onder onze voeten, nemen we tussendoorpaadjes naar de ingestorte vulkaankegels van de Hoyo Negro en de Deseada. De roestige donkere keuren steken vurig af tegen de knalblauwe lucht en doen ons denken aan Mount Doom in Mordor uit Lord of the Rings.

Op de hoogste top krijgen we voor het eerst een uitzicht op de zuidelijke hellingen en de afdaling die nog voor ons ligt. Ook zien we vanaf de toppen de 3 dichtstbijzijnde eilanden El Hierro, La Gomera en Tenerife liggen.

De afdaling brengt ons terug in het dennenbos. Via eerst korrelige gruishellingen en daarna stenige treden bereiken we na een dikke 6 uur wandelen het dorpje Los Canarios, waar we ons trakteren op een welverdiende verfrissing voordat Anita ons weer komt ophalen voor de reis terug naar ons huis.

De stoere tocht is met recht een top-3 wandeling op La Palma en zeker een aanrader voor elke bezoeker. Wij troffen het natuurlijk met het prachtige weer, waardoor de kleuren van de nog jonge vulkanen scherp afstaken tegen de knalblauwe lucht. Volgens mij is er geen plek op ons eiland waar de ontstaansgeschiedenis duidelijker voelbaar is dan in dit bijzondere landschap.