Er zijn een paar dingen die we de komende weken willen regelen. Natuurlijk is het belangrijk om ons project zo snel mogelijk op de rails te krijgen. Vanuit Nederland hadden we de laatste tijd weer het gevoel dat we onderaan de stapel terecht waren gekomen. In onze vorige vakanties hebben we gemerkt dat het veel scheelt als we hier zijn. Voor de eerste dag staat er al een gesprek gepland met Rogier, projectontwikkelaar en vertaler, en Oscar, de aannemer die waarschijnlijk onze huizen gaat bouwen. De gesprekken verlopen voorspoedig en we hebben het idee dat Oscar wel zin heeft in de klus. De komende 2 weken gaan we samen met hem de plannen tot in detail doorspreken en gaan we kijken of we ons budget kunnen laten aansluiten op de bouwkosten. Er zal nog het één en ander moeten worden geschaafd, maar Oscar vindt de plannen op papier te mooi om grote concessies te doen en komt met bruikbare tips om de bouwkosten binnen de perken te houden. We hebben ook het idee dat dit voor Oscar wel een welkome klus is. Door Covid is de bouw van nieuwe toeristische projecten min of meer stil komen te liggen. Als hij de huisjes gaat bouwen schat hij in dat hij al over een maand kan beginnen en dat de klus over ongeveer anderhalf jaar klaar kan zijn.
Daarvoor hebben we wel eerst de vergunningen nodig voor de bouw. Bij de gemeente zijn ze zo goed als klaar met het afgeven van de vergunning voor de bouw van ons woonhuis. Er is nog een klein probleem met de registratie van het grondstuk. Een traject dat al langer loopt, en dat volgens de verkopend makelaar binnenkort is opgelost. Om de lijnen kort te houden gaan we meteen maar even langs. Hier lijkt ons dossier letterlijk onderop de stapel te liggen. Het is wel het dikste dossier van de stapel en de assistente die ons helpt weet direct waar het over gaat. Ze gaat via de notaris proberen het proces te versnellen. Komende weken, maar zeker deze maand moet alles zijn geregeld. Dat zou mooi aansluiten op de planning van Oscar, de aannemer.
Naast het regelen van het project zijn er nog een paar dingen die we de komende weken willen regelen. Allereerst moeten we ergens een auto zien te kopen. Normaal gesproken is de huur van een auto tijdens onze vakanties erg goedkoop. We dachten daarom niet veel haast te hebben met het kopen van een auto. Door Covid zijn er echter veel auto’s uit de verhuur gegaan, waardoor er weinig auto’s beschikbaar zijn. De prijzen zijn ongeveer vervijfvoudigd. Haast dus om zelf een auto te hebben. We vragen het aan alle bekenden die we de eerste week al tegenkomen, en gaan zelf ook op bezoek bij tweedehands-autoverkopers. Het wordt nog een hele klus.
Daarnaast komt de container die we maandag in Voorthuizen hebben ingepakt al over 2 weken aan bij ons huisje in La Punta. We hadden gedacht dat we misschien het betonnen huisje naast de watertank op ons grondstuk al klaar zouden hebben voor opslag. Dat gaat op deze termijn niet lukken. We gaan Aquate, de eigenares van ons huurhuisje, vragen of we de spullen in het naastgelegen deel van het huisje of in de garage mogen opslaan tot we zelf ruimte hebben op ons grondstuk.
En tussen het regelen van alle dingen door, zitten we ook lekker uit te rusten op de veranda van ons huisje. Casa del Pintor. Het huisje van de schilder. De man van Aquate was kunstschilder. En fruitteler. De pintor is een paar jaar geleden overleden. Wat rest van hem zijn een paar schilderijen aan de muur. Ik hoop dat hij beter was in het bijhouden van de boomgaard. Die boomgaard, of tenminste de resten daarvan, bevinden zich op het kavel boven ons huis. Aquate geeft de bomen geen water. Hierdoor hebben we vrij uitzicht op ons toekomstige bouwterrein. Aquate houdt de tuin rondom het huisje een beetje bij. We hebben beide het idee dat ze niet zulke groene vingers heeft en dat ze het werk in de tuin ook niet zo leuk vindt. Volgens Berto, één van onze Palmese vrienden, heeft Aquate, die al aardig op leeftijd is en geen familie heeft, misschien wel zin het huisje te verkopen. Nog een project? Ik hoop maar dat we ook af en toe aan een beetje vakantie toekomen.