Tijd voor het Noorden

De bouw van ons woonhuis loopt prima. We hebben regelmatig overleg met aannemer Oscar over de voortgang en zeker de laatste maanden gaat het eigenlijk helemaal volgens plan. Jorge en Angel zijn op het dak bezig met het leggen van de eerste dakpannen en volgende week komt de elektricien voor de leidingen. Intussen is het grote waterbassin achter Casa Gerard gereed en zijn we met het aanleggen van de tuinen zo ver dat we de bouwvakkers moeten aanmoedigen hun materalen verderop neer te leggen. De verkoop van het zuidelijke grondstuk is ook afgerond en Alexi is deze week begonnen met de nieuwe oprit en het voorbereiden van het bouwterrein voor onze nieuwe buren.

Natuurlijk zijn we nog steeds dagelijks op ons grondstuk om te rommelen in de tuinen en om te overleggen met de verschillende bouwlui, maar de laatste tijd blijft er ook tijd over voor andere dingen. Al voordat ons project begon hadden we met elkaar afgesproken dat we naast de bouw ook voldoende tijd wilden hebben om meer van het eiland te zien.

Het hele eiland is prachtig. Wij kennen geen plek op de wereld waar de landschappen op zo’n klein stuk zo afwisselend zijn. Waar we tijdens onze eerste bezoeken voornamelijk te vinden waren in de drogere gebieden aan de westkant, hebben we de laatste tijd steeds meer de voorkeur voor het rustige, vrijwel onbewoonde en veel groenere noorden van het eiland. Niet om te wonen, de natuur is daar niet voor niets zo groen, maar wel om doorheen te wandelen.

We proberen elke week minstens één dag vrij te houden om er op uit te trekken. Dat bracht ons afgelopen weken zoals gezegd vaak in het noorden. We maakten wandelingen in de kloven boven Puntagorda en Las Tricias en door de bossen met eeuwenoude pijnbomen in de stille omgeving van Roque del Faro. Het is er in dit jaargetijde extra groen en tijdens onze wandelingen komen we vrijwel geen andere wandelaars tegen. In het noorden van het eiland zijn de wandelingen misschien niet zo spectaculair als tijdens de top-3 wandelingen van La Palma door de centrale krater of over de hoogste vulkaantoppen, maar de rust en stilte zijn zeker indrukwekkend.

Op La Palma leven in het wild weinig grote zoogdieren. De enige wilde dieren die we tijdens wandelingen zien zijn vogels, insecten en hagedissen. De planten in het noordelijke deel beginnen we al aardig te herkennen. Er is één zeldzame plant met een prachtige bloeiwijze die we nog niet eerder tijdens onze vakanties hadden gezien. De tajinaste (Echium wildpretii) is een plant die alleen groeit op de Canarische eilanden Tenerife en La Palma en alleen op een hoogte boven de 2.000 meter. De plant bloeit uitbundig in mei.

Een goede reden om vorige week een bochtige rit via het noorden van het eiland in de richting van de hoogste toppen van het eiland te maken. Net op de rand van de boomgrens werden we verwelkomd door honderden manshoge paarse pilaren van bloemen. Het eiland op z’n mooist en wij als enige toeschouwer.

4 gedachten over “Tijd voor het Noorden”

  1. Arie Leenman

    Het is zo fijn om jullie blog te volgen en te lezen dat jullie ook de tijd nemen om te genieten van de prachtige natuur in het noorden. Las Tricias was 3 maanden mijn schuilplaats tijdens de vulkaanuitbarsting. De rust en de schoonheid zijn een ware weldaad. De tajinastes, wat een bijzondere plant. Op Tenerife heb ik mij zo vaak verwonderd over de prachtige vorm en de bloemen. Jullie huis vordert ook gestaag dus alle reden tot optimisme. Chapeau!!

  2. Wat een prechtige plant met die weelde van bloemen. Heerlijk genieten zo. Fijn dat alles zo vordert met de werkzaamheden.

    Lieve groet.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven