Afgelopen week is er veel gebeurd, teveel voor 1 blog. Laten we eerst maar eens beginnen met de verhuizing van Baarn naar ons tijdelijke huisje in Voorthuizen. De afgelopen weken het laatste schilderwerk afgemaakt en is het huisje flink schoongemaakt. Alles verkeerswit, behalve de kleur op de schouw en in de hal. De kleur die we daarvoor met de kleurstaal van de bouwmarkt hadden uitgezocht, is in plaats van gebroken grijs knalpaars. Maar hopen dat het minder opvalt als de meubels er in staan. Als we langer zouden blijven hadden we er misschien een andere kleur overheen geschilderd. Voorlopig doen we het ermee.
Zaterdag de 31e stond in het teken van de verhuizing. Voordat de sterke mannen (Herman en Marcel) kwamen was Anita al vertrokken met de laatste auto vol onhandige en breekbare dingen. En natuurlijk Poes in het reismandje op de voorstoel. Poes houdt niet van een reismandje. En zeker ook niet van autorijden. Dat resulteerde in een goed gesprek onderweg. Bij aankomst in haar nieuwe huis kroop ze, zoals we Poes kennen, gelijk ergens onder. Als het spannend wordt heeft poes altijd het idee dat de hemel op haar hoofd zal vallen. Op het moment dat ze eindelijk onder de schouw vandaan kwam werd ze opgesloten in de kleine slaapkamer, de verhuiswagen was al onderweg.
In razend tempo werd alles uitgeladen en op creatieve wijze in de buurt van de juiste plek gezet. De spullen voor de kleine slaapkamer moesten even buiten blijven totdat de verhuismannen net na de middag vertrokken waren en we Poes weer konden bevrijden. Op onderstaande foto’s zag het er nog ruim uit maar uiteindelijk stond het hele huisje bomvol. Aan ons de uitdaging om alle spullen uit te pakken, op te bergen en er ondertussen ook nog een leuke inrichting van te maken. We zijn de hele week bezig geweest en sommige dingen hebben we heel vaak in onze handen gehad…
Vandaag hebben we de laatste klusjes afgemaakt. De laatste schilderijen hangen op hun plek, de lampjes hangen boven de tafel en de muziek komt uit de luidsprekers. De verhuizing was een flinke klus, maar we zijn blij met het resultaat, we hebben er een gezellig huisje van gemaakt. Omdat het mooi weer was mocht Poes vandaag voor het eerst naar buiten. Dat was nog wel even spannend, voor Poes maar ook voor ons. Heel voorzichtig liep ze een aantal rondjes door de tuin en even vaak ging ze even weer veilig naar binnen. Vanavond is ze zelfs in het donker al een aantal keer naar buiten geweest. Bijzonder hoe snel ze went aan haar nieuwe omgeving.
Gelukkig hebben we vanmiddag ook eindelijk de tijd gevonden om op de fiets de buurt te verkennen. Met uitzondering van de provinciale weg waar het park aan grenst, is het hier erg rustig. Als je de weg oversteekt fiets je tussen de boerderijen door het bos in. Morgen gaan we daar een mooi stuk wandelen. Vanavond voor het eerst deze week rust. Wijntje, open haard aan en samen met uitgetelde Poes op de bank. Het enige dat we echt missen uit ons vorige huis is het bad. Je kunt niet alles hebben.
Om nog even op het complot van het vorige blog terug te komen. Het was even oriënteren welke afslag we van de provinciale weg moesten nemen om bij de ingang van het park te komen. Het kon niet missen, afslaan bij het bordje: De Tussenlanding.
Tijdens deze drukke week was er ook een verrassende ontwikkeling in ons project op La Palma. Dinsdag kwam er een grote beer uit de hoed. Met grote gevolgen. Daarover morgen meer in een uitgebreid blog.
Jullie maken het wel spannend. Een beer uit de hoed komen,het ligt aan de kleur zwart of bruin.
Welke dag komt het uit dat we een kijkje komen nemen. Wij kunnen bijna elke dag.
Veel geluk en succes met alles.