Wit,wit,wit

Er is iets veranderd aan onze website. Waar normaal de galerijfoto’s mooi in een raster naast elkaar werden weergegeven, staan nu alle foto’s onder elkaar. We hebben zelf naar ons idee niets veranderd aan de WordPress-indeling en we vinden de veranderde indeling niet mooi. Geen idee hoe we terug moeten naar onze vorige indeling, maar er wordt driftig over nagedacht.

Toen we met Oscar onderhandelden over het Project hebben wij besloten het schilderen voor onze rekening te nemen. Het schilderen samen gaat ons prima af en we zijn blij met het resultaat van ons schilderwerk tot nu toe in ons huis. Alleen toen ons hele huis begin vorige week was geschilderd, hadden we wel even genoeg verf gezien.

Maar de bouw van ons huis komt in de laatste fase, en in deze fase gebeurt er ineens een heleboel. Naast de gesprekken met Oscar en Jorge over de bouw, moeten de handen flink uit de mouwen. Dit keer was het elektricien Freddy die ons een flinke klus bezorgde.

Op het hoge deel van ons kavel, net boven ons huis en grenzend aan de grote watertank ligt Casa Gerard. We hebben met Freddy afgesproken dat hij op Casa Gerard een systeem van 16 zonnepanelen gaat plaatsen. In Casa Gerard komen de apparaten te staan die de opgewekte zonnestroom omzetten in bruikbare elektriciteit en de baterijen voor de opslag van de elektriciteit als het donker is. Vorige week kwam Freddy langs voor overleg. Er zijn verschillende opties om de zonnepanelen op het dak te plaatsen. Zijn eerste idee is om ijzeren balken te plaatsen op de bestaande borstwering. Wij vinden die optie onnodig ingewikkeld. Daarnaast is de prijs van de ijzeren balken de laatste tijd zo hoog opgelopen, dat deze optie voor ons erg duur zou worden. Samen op dak van Casa Gerard bedenken we een betere optie. Natuurlijk is het mogelijk om het systeem van panelen vast te leggen met betonnen blokken. Goedkoop en effectief. Eigenlijk de manier waarop we destijds in ons huis in Baarn ook zonnepanelen op dak hadden liggen. Het nadeel van Casa Gerard is alleen dat de constructie niet zo sterk is. Het dak rust slechts op muren van holle betonblokken. Blijkbaar voldoende, want de schuur staat er al een hele poos, maar we zijn bang dat als we te veel vragen van het dragend vermogen van de muren, de hele boel een keer zal instorten. Veel meer gewicht op dak lijkt ons geen goede optie. Een laatste optie is om de hele installatie aan het dak vast te boren. Hiervoor is het echter nodig om de borstwering voor een groot deel te slopen en het dak zeker rondom de bevestigingsbouten goed waterdicht te maken. Een optie die een beetje werk kost, maar die ons veel beter uitkomt.

En zo begonnen we afgelopen weekend met het slopen van de borstwering. Als de panelen plat op dak komen te staan, zal de borstwering te veel schaduw op de panelen werpen. Van de 2 blokken holle betonstenen mag een halve blijven staan. We lenen de grote haakse slijper met steenslijpschijf van Jorge en slopen in korte tijd driekwart van de opstaande rand. Daarna maken we met z’n 2-en met de hand cement om er een nette rand van te maken.

En daarna konden we weer schilderen. Witte voorstrijk, 2 lagen witte Morcem-dry voor een waterdichte laag (hetzelfde goedje dat we destijds ook hadden gebruikt voor het dichtmaken van de watertank) en witte verf voor op dak. Gewapend met kwasten en rollers staan we samen weer te schilderen. In de eerste ochtendzon en met een zonnebril op tegen het felle wit. En met uitzicht over ons grondstuk waar al langzaam een huis ontstaat waar we toch echt binnenkort gaan wonen. En natuurlijk het prachtige uitzicht over de omgeving en de oceaan. Wie heeft er liever een kantoorbaan?

6 gedachten over “Wit,wit,wit”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven